fēng duó
fēng xiè
fēng sù
fēng làng
fēng xíng
fēng yǎ
fēng sàn
fēng zhàn
fēng mài
fēng shì
fēng bó
fēng tà
fēng péng
fēng shēng
fēng hào
fēng xuān
fēng lài
fēng zhàng
fēng shēng
fēng fǎ
fēng mèi
fēng néng
fēng sè
fēng zhú
fēng jìn
fēng jī
fēng dǒu
fēng tóu
fēng qì
fēng dòu
fēng xū
fēng biāo
fēng shī
fēng xī
fēng jiǎo
fēng shù
fēng hè
fēng gǔ
fēng lè
fēng máo
fēng jiāo
fēng zhài
fēng xīn
fēng shí
fēng tài
fēng pō
fēng hé
fēng biàn
fēng zhì
fēng xuě
fēng tāi
fēng zhàng
fēng mó
fēng gài
fēng mù
fēng chǎn
fēng pài
fēng jùn
fēng yìng
fēng yán
fēng jí
fēng wén
fēng lián
fēng yǔ
fēng lì
fēng rèn
fēng liè
fēng bì
fēng dǎng
fēng lí
fēng cóng
fēng lìng
fēng yùn
fēng tái
fēng lián
fēng lún
fēng mǔ
fēng juě
fēng yù
fēng qiē
fēng yī
fēng huì
fēng qí
fēng jū
fēng bào
fēng hàn
fēng chén
fēng yīn
fēng lì
fēng jī
fēng zhèng
fēng cù
fēng zǒu
fēng xiāo
fēng chuāng
fēng lì
fēng hòu
fēng huà
fēng tíng
fēng shū
fēng jìng
fēng gé
fēng wǔ
fēng jì
fēng péng
fēng yú
fēng yóu
fēng mén
fēng yù
fēng xiǎn
fēng qié
fēng jīn
fēng tán
fēng nüè
fēng jiàn
fēng pèi
fēng jìn
fēng qín
fēng líng
fēng jiè
fēng guǐ
fēng bìng
fēng mào
fēng xí
fēng huáng
fēng shè
fēng xiǎo
fēng yì
fēng cái
fēng fān
fēng shà
fēng wā
fēng cài
fēng biàn
fēng lán
fēng zhǐ
fēng qín
fēng jì
fēng xù
fēng tīng
fēng zhǐ
fēng chéng
fēng fǔ
fēng guān
fēng màn
fēng dòng
fēng cǎi
fēng yì
fēng mài
fēng zé
fēng chí
fēng gāo
fēng bàng
fēng gǔ
fēng bù
fēng bèng
fēng yí
fēng huái
fēng pī
fēng tuó
fēng wù
fēng yǔ
fēng diàn
fēng lǜ
fēng yuān
fēng yān
fēng biǎo
fēng jǐng
fēng gān
fēng dào
fēng liáng
fēng hú
fēng xùn
fēng xuān
fēng ōu
fēng yù
fēng shū
fēng shì
fēng huì
fēng tuán
fēng liàng
fēng chá
fēng fā
fēng xùn
fēng jiǎn
fēng lì
fēng wén
fēng xuàn
fēng jié
fēng huǒ
fēng mán
fēng zǎo
fēng qiú
fēng chù
fēng zé
fēng wēn
fēng tǐng
fēng shù
fēng bēn
fēng dú
fēng kǒu
fēng mái
fēng bǒ
fēng yǎn
fēng wén
fēng mù
fēng sāo
fēng dié
fēng zǐ
fēng zhuì
fēng huā
fēng mǐ
fēng rǎng
fēng dé
fēng tiě
fēng lù
fēng rì
fēng hán
fēng yán
fēng tiáo
fēng xuán
fēng měi
fēng fān
fēng qiàn
fēng hú
fēng quán
fēng yáng
fēng chuán
fēng kuáng
fēng tǐ
fēng shā
fēng mǎ
fēng léng
fēng lì
fēng sǎo
fēng mò
fēng pú
fēng duì
fēng huǎn
fēng shī
fēng jú
fēng dèng
fēng róng
fēng bō
fēng sù
fēng zhèn
fēng jǔ
fēng qīng
fēng lù
fēng guān
fēng liú
fēng gé
fēng bó
fēng cāo
fēng zhú
fēng hòu
fēng cǎi
fēng cháng
fēng zú
fēng zhǎng
fēng yàn
fēng shān
fēng gài
fēng shǎ
fēng yuè
fēng shàn
fēng pǐn
fēng qú
fēng shū
fēng xiù
fēng shuǐ
fēng chuí
fēng xìn
fēng yí
fēng ké
fēng zhěn
fēng luán
fēng yín
fēng wèn
fēng tuán
fēng yù
fēng yǔ
fēng huà
fēng lǐng
fēng cān
fēng jù
fēng wēi
fēng bèng
fēng wān
fēng shēng
fēng yǐng
fēng yī
fēng jǐn
fēng lùn
fēng qián
fēng ài
fēng niú
fēng jí
fēng hǔ
fēng yì
píng mò
shì mò
běn mò
jié mò
nóng mò
shí mò
jià mò
cuò mò
háo mò
shé mò
huāng mò
gāo mò
duān mò
yāo mò
piě mò
fú mò
tōu mò
sāng mò
fèn mò
cháo mò
qì mò
pò mò
jiāo mò
sú mò
duō mò
rǎng mò
yuè mò
jiàn mò
yì mò
zhè mò
diān mò
bì mò
qiǎn mò
wěi mò
jù mò
bǎi mò
qīn mò
qǐ mò
fēng mò
miáo mò
yōng mò
bēi mò
lín mò
fā mò
lín mò
nǔ mò
jì mò
jiǎn mò
xì mò
shǐ mò
shèn mò
jiè mo
xiǎo mò
tiān mò
cūn mò
shū mò
guì mò
piǎo mò
kuā mò
qiū mò
chū mò
yǔ mò
yīn mò
qī mò
yún mò
fū mò
zhī mò
dá mò
dǎ mò
mù mò
yū mò
miǎo mò
jìn mò
fù mò
sòng mò
biāo mò
xiān mò
méi mò
sī mò
qiè mò
tōu mò
zhú mò
piān mò
liú mò
shú mò
zhī mò
lì mò
xiāng mò
rǒng mò
yá mò
zhe mò
zhōng mò
biào mò
tóng mò
huī mò
chǒu mò
suì mò
sì mò
wǎn mò
chōng mò
wǔ mò
bīn mò
shǒu mò
qīng mò
qū mò
mù mò
jié mò
shū mò
nà mò
shuāi mò
tà mò
fēng mò
nián mò
chá mò
háo mò
míng mò
zhōu mò
jù mò
chì mò
gé mò
fěn mò
ròu mò
qiě mò
qiè mò
chén mò
yì mò
dǐ mò
xiāng mò
diān mò
juàn mò
chūn mò
miǎo mò
miǎo mò
xiàn mò
⒈ 阵风的末尾。有风力渐微之意。
引南朝齐丘巨源《听邻妓诗》：“云间娇响彻，风末艷声来。”
南朝梁刘勰《文心雕龙·封禅》：“至於邯郸受命，攀响前声，风末力寡，辑韵成颂。”
唐裴迪《青龙寺昙壁上人院集》诗：“林端远堞见，风末疏钟闻。”
1. 空气流动的现象。气象学特指空气在水平方向的流动：风向。风速。风级。风险。风波（喻纠纷或乱子）。风雨如磐（ａ．指风雨不断，天色黑暗，给人以重压的感觉；ｂ．喻社会黑暗或境地艰难）。风花雪月（喻堆砌词藻，内容贫乏的的诗文）。
2. 像风那样迅速、普遍的：风潮。风靡一时。风驰电掣。
3. 社会上长期形成的礼节、习俗：风气。风习。风物（某地特有的景物）。风尚（在一定时期中社会上流行的风气和习惯）。
4. 消息，传闻：风传（chuán ）（传闻）。闻风而动。
5. 表现在外的景象、态度、举止：风景。风度。风格（ａ．气度，作风；ｂ．文艺作品表现出的思想、艺术特色）。风骨（ａ．刚强的气概；ｂ．诗文书画雄健有力的风格）。风致。风采（ａ．人美好的礼仪举止，亦作“丰采”；ｂ．文采；ｃ．旧时指某些官吏的刚正风格）。风骚（ａ．指举止轻佻，如“卖弄风风”，一般指妇女；ｂ．中国的《诗经》和《楚辞》的并称）。
6. 指民歌、歌谣：国风（《诗经》中古代十五国的民歌）。采风。
7. 中医学指某些疾病：风瘫。风湿。
8. 姓。
末读音：mò末mò(1)（名）东西的梢；尽头：年～。(2)（形）不是根本的重要的事物：～节。(3)（名）最后；终了；末尾：剧～｜篇～。(4)（名）（～子、～儿 ）细碎的或成面儿的东西：茶～。末mò（名）戏曲角色；扮演中年男子；京剧归入老生一类。