sú běn
sú cái
sú fù
sú jiào
sú lǐ
sú jiān
sú liú
sú xué
sú chén
sú míng
sú wù
sú yuàn
sú è
sú shēng
sú là
sú fū
sú qǔ
sú jiè
sú yàn
sú lùn
sú mà
sú lí
sú mèi
sú lì
sú mò
sú rǒng
sú lǐ
sú jià
sú yì
sú jiè
sú lì
sú ěr
sú qíng
sú bǐ
sú rén
sú cāo
sú shì
sú huà
sú lèi
sú diào
sú dì
sú jīn
sú yí
sú shàng
sú jì
sú yǔ
sú rú
sú yòu
sú lǚ
sú hǎo
sú bèi
sú yù
sú shǒu
sú lòu
sú liè
sú yùn
sú fù
sú bǐ
sú gǔ
sú xí
sú biǎo
sú zǐ
sú kè
sú tú
sú làn
sú lóng
sú kǔn
sú lì
sú jì
sú qi
tōu mò
shí mò
zhú mò
shǐ mò
mù mò
tiān mò
chǒu mò
lín mò
miáo mò
piān mò
chū mò
jiǎn mò
fèn mò
chōng mò
bēi mò
jiāo mò
cuò mò
wǔ mò
jù mò
yì mò
zhōu mò
fā mò
zhī mò
shì mò
fēng mò
zhè mò
xì mò
wǎn mò
fū mò
ròu mò
sòng mò
zhī mò
shū mò
miǎo mò
qiè mò
juàn mò
qīng mò
sú mò
háo mò
biāo mò
kuā mò
shū mò
dǎ mò
jì mò
tóng mò
rǒng mò
wěi mò
lì mò
jié mò
jù mò
chá mò
dá mò
zhōng mò
huī mò
miǎo mò
yá mò
xiāng mò
miǎo mò
shǒu mò
sī mò
píng mò
xiān mò
jìn mò
míng mò
xiāng mò
sāng mò
pò mò
qīn mò
yōng mò
yīn mò
yún mò
méi mò
fēng mò
rǎng mò
nà mò
qiǎn mò
lín mò
qǐ mò
dǐ mò
shuāi mò
tōu mò
duō mò
jié mò
bì mò
liú mò
xiǎo mò
gé mò
fú mò
nián mò
jià mò
yū mò
jiàn mò
zhe mò
cūn mò
fěn mò
shé mò
chén mò
háo mò
duān mò
piǎo mò
sì mò
mù mò
tà mò
qī mò
jiè mo
cháo mò
diān mò
yì mò
yǔ mò
fù mò
shèn mò
nóng mò
biào mò
běn mò
chì mò
gāo mò
qū mò
suì mò
qiě mò
nǔ mò
bǎi mò
shú mò
yāo mò
huāng mò
qì mò
xiàn mò
qiè mò
qiū mò
guì mò
bīn mò
diān mò
piě mò
yuè mò
chūn mò
⒈ 风俗颓靡。
引宋罗大经《鹤林玉露》卷十：“李太白诗云：‘事了拂衣去，深藏身与名。’而世降俗末，乃有激变稔祸、欺君误国、杀人害物、以希功赏者，是诚何心哉！是诚何心哉！”
元王祯《农书》卷一：“夫末作之民，尚有益於世用，古人且若是抑之，而况世降俗末，又有出於末作之外者。”
俗sú(1)（名）风俗：世～｜习～。(2)（形）大众的；广泛流传的：～话｜～曲。(3)（形）庸俗：粗～｜脱～。(4)（名）指没出家的人：还～。
末读音：mò末mò(1)（名）东西的梢；尽头：年～。(2)（形）不是根本的重要的事物：～节。(3)（名）最后；终了；末尾：剧～｜篇～。(4)（名）（～子、～儿 ）细碎的或成面儿的东西：茶～。末mò（名）戏曲角色；扮演中年男子；京剧归入老生一类。