lún ǎi
lún yì
lún rǔ
lún juàn
lún mù
lún tāo
lún fèi
lún yì
lún yí
lún zhé
lún báo
lún sàn
lún quē
lún zhì
lún diàn
lún dàng
lún hū
lún mèi
lún fù
lún chǐ
lún tuì
lún wù
lún zhì
lún pū
lún wēn
lún duò
lún yān
lún sàng
lún bì
lún dūn
lún shì
lún huà
lún qì
lún piāo
lún zǐ
lún luò
lún huǐ
lún fú
lún xǔ
lún zhuì
lún shuò
lún bài
lún lián
lún huò
lún sī
lún tiǎn
lún huì
lún yǐn
lún jiàn
lún huài
lún bāo
lún shī
lún màn
lún xiè
lún xiàn
lún miè
lún jì
lún zhé
lún xiē
lún fàng
lún jiàng
lún wēn
lún piāo
lún pò
lún cú
lún mò
lún jiā
lún nì
lún huí
lún nì
lún wú
lún pù
lún zhào
lún suì
lún yì
lún yì
lún bì
lún yīn
lún mò
lún zá
lún bō
lún ào
lún tì
lún wáng
lún xū
lún yī
lún sāi
lún yī
lún shāng
lún qīng
⒈ 落泊；困顿。
引南朝宋谢灵运《富春渚》诗：“平生协幽期，沦躓困微弱。”
唐高适《效古赠崔二》诗：“邈然在云霄，寧肯更沦躓。”
明胡应麟《少室山房笔丛·庄岳委谈下》：“吕蒙正父龟图，多内宠，与其母刘氏不协，并蒙正出之，颇沦躓窘乏。”
沦lún(1)（动）沉没：沉～。(2)（动）没落；陷入（不利的境地）：～落｜～陷。
踬读音：zhì踬zhì(1)〈书〉（动）被东西绊倒。(2)〈书〉（动）比喻事情不顺利。