lún bāo
lún tuì
lún lián
lún sàn
lún wú
lún tiǎn
lún wēn
lún zá
lún miè
lún yān
lún tì
lún chǐ
lún wù
lún fàng
lún tāo
lún yí
lún huò
lún mù
lún huài
lún dàng
lún xǔ
lún bài
lún hū
lún zǐ
lún yì
lún fú
lún yì
lún xū
lún màn
lún ǎi
lún zhào
lún yì
lún pù
lún yī
lún diàn
lún jiàn
lún mò
lún huà
lún piāo
lún nì
lún zhì
lún pò
lún zhuì
lún bì
lún suì
lún zhì
lún shāng
lún jiā
lún xiàn
lún quē
lún sāi
lún wáng
lún wēn
lún yǐn
lún sī
lún huì
lún báo
lún cú
lún xiè
lún mò
lún duò
lún bō
lún mèi
lún huí
lún juàn
lún pū
lún fù
lún yī
lún rǔ
lún shī
lún yì
lún fèi
lún zhé
lún shuò
lún jiàng
lún jì
lún sàng
lún ào
lún piāo
lún qīng
lún dūn
lún yīn
lún shì
lún luò
lún huǐ
lún qì
lún xiē
lún zhé
lún bì
lún nì
lí quē
kāi quē
é quē
bāo quē
qiàn quē
lún quē
qī quē
zàn quē
bēng quē
xī quē
chū quē
xián quē
yōu quē
yǔn quē
yuán quē
gào quē
fàng quē
é quē
yuán quē
xià quē
duàn quē
chà quē
wán quē
běn quē
zhōng quē
wú quē
cái quē
shǔ quē
tuí quē
diàn quē
bǔ quē
líng quē
mài quē
sàn quē
liè quē
niè quē
hòu quē
shǎ quē
féi quē
dǐng quē
pò quē
jì quē
kuǎn quē
qī quē
diǎn quē
duǎn quē
cán quē
jǐn quē
kuì quē
biān quē
mǎi quē
xiǎo quē
piē quē
bài quē
qí quē
yú quē
kòng quē
fán quē
bàng quē
miù quē
chǐ quē
fèi quē
qín quē
yān quē
fēi quē
liè quē
tuí quē
huì quē
tiāo quē
hǎo quē
wáng quē
yí quē
tí quē
kuī quē
pǐ quē
wēi quē
diāo quē
huǐ quē
yào quē
sǔn quē
niè quē
jiǎn quē
hàn quē
cán quē
tù quē
měi quē
jiǎn quē
⒈ 湮没，残缺。
引《宋书·乐志一》：“汉末大乱，众乐沦缺。”
北魏郦道元《水经注·泗水》：“自秦烧《诗》《书》，经典沦缺。”
《隋书·音乐志下》：“汉末大乱，乐章沦缺。”
沦lún(1)（动）沉没：沉～。(2)（动）没落；陷入（不利的境地）：～落｜～陷。
缺读音：quē缺quē(1)（动）缺乏；短少：～人｜～肥｜～水。(2)（动）残破；残缺：这本书～了两页。(3)（动）该到而未到：～勤｜～席。(4)（动）旧时指官职的空额；也泛指一般职务的空额：出～｜肥～。