mèi guǐ
mèi sè
mèi rán
mèi yīn
mèi mì
mèi fàn
mèi dì
mèi míng
mèi xīn
mèi ài
mèi sī
mèi lòu
mèi ruò
mèi bì
mèi xìn
mèi dào
mèi gǔ
mèi chǒng
mèi lǐ
mèi lüè
mèi mò
mèi cuò
mèi shí
mèi mò
mèi mào
mèi mò
mèi dàn
mèi yōu
mèi jǐng
mèi lì
mèi jī
mèi sǐ
mèi shuǎng
mèi mèi
mèi bǐ
mèi shì
mèi lǚ
mèi mào
qǔ chǒng
táo chǒng
dān chǒng
duō chǒng
shū chǒng
dà chǒng
qīn chǒng
hé chǒng
shàn chǒng
jìng chǒng
jiǎ chǒng
jiāo chǒng
bēn chǒng
háo chǒng
shī chǒng
zhēn chǒng
bài chǒng
wò chǒng
zūn chǒng
yú chǒng
shì chǒng
jiàn chǒng
juàn chǒng
qióng chǒng
chóng chǒng
xīn chǒng
lǐ chǒng
shèng chǒng
mèi chǒng
nà chǒng
jiā chǒng
guāng chǒng
kàng chǒng
chéng chǒng
guì chǒng
bì chǒng
lì chǒng
bāo chǒng
yāo chǒng
wù chǒng
xī chǒng
jiǎng chǒng
lián chǒng
quán chǒng
fēng chǒng
qī chǒng
fù chǒng
mào chǒng
niè chǒng
dé chǒng
hūn chǒng
jīn chǒng
qiáng chǒng
nǚ chǒng
fù chǒng
hù chǒng
cháng chǒng
shòu chǒng
cí chǒng
huái chǒng
bì chǒng
shì chǒng
fú chǒng
shì chǒng
ēn chǒng
ài chǒng
yì chǒng
chén chǒng
nán chǒng
jiè chǒng
gù chǒng
guàn chǒng
wài chǒng
jiāo chǒng
xí chǒng
jiē chǒng
cí chǒng
dòu chǒng
zhòng chǒng
nèi chǒng
gù chǒng
qiān chǒng
jiàn chǒng
qíng chǒng
líng chǒng
róng chǒng
piān chǒng
jīng chǒng
tiān chǒng
有负恩宠。
⒈ 有负恩宠。
引《晋书·荀勖传》：“篤义行，崇敦睦，使昧宠忘本者不得容，而伪行自息，浮华者惧矣。”
《隋书·观德王雄传》：“臣实面墙，敢缘前例，臣诚昧宠，交惧身责。”
1.糊涂；不明白：蒙～。愚～。素～平生（一向不认识）。
2.隐藏：拾金不～。～良心。
3.昏暗：幽～。
4.冒犯；冒昧：～死。
宠读音：chǒng宠chǒng（动）喜爱；爱；偏爱。