niè mén
niè xī
niè niǎo
niè xiāng
niè chén
niè zhàng
niè bì
niè yì
niè lóng
niè gēn
niè miáo
niè chén
niè chǒng
niè dǎng
niè bào
niè qiān
niè xīng
niè shù
niè qiè
niè yǔ
niè hǎi
niè yá
niè niè
niè fēng
niè yuān
niè yá
niè sūn
niè shù
niè zhài
niè dú
niè chū
niè yuān
niè lèi
niè zhǒng
niè zǐ
niè chù
tǔ lóng
rán lóng
fēi lóng
rén lóng
shòu lóng
fēn lóng
jiǎo lóng
qián lóng
bān lóng
chē lóng
bā lóng
léi lóng
wò lóng
cì lóng
chí lóng
yán lóng
méi lóng
shān lóng
shāng lóng
qí lóng
yún lóng
péng lóng
yóu lóng
huái lóng
tóu lóng
zhū lóng
hóng lóng
fēi lóng
qiú lóng
èr lóng
tú lóng
xiá lóng
chì lóng
zī lóng
huáng lóng
chī lóng
yì lóng
pán lóng
wǔ lóng
pán lóng
mù lóng
yú lóng
jiǎ lóng
tuò lóng
gōng lóng
zhuó lóng
záo lóng
dēng lóng
tuó lóng
luán lóng
cāng lóng
jù lóng
zhé lóng
wū lóng
lái lóng
bān lóng
jué lóng
tiān lóng
lāo lóng
jiǔ lóng
tóng lóng
xún lóng
hài lóng
shén lóng
liǎng lóng
yǔ lóng
huǒ lóng
bō lóng
jǐng lóng
jiàng lóng
bān lóng
shēng lóng
huà lóng
shā lóng
máo lóng
shuāng lóng
guà lóng
huàn lóng
yù lóng
bō lóng
bì lóng
kàng lóng
bí lóng
tuán lóng
qǐ lóng
shí lóng
miù lóng
xiàng lóng
téng lóng
gàn lóng
chī lóng
zhōng lóng
wèi lóng
cóng lóng
dì lóng
xiǎo lóng
ā lóng
sān lóng
niè lóng
jiǔ lóng
gǔ lóng
qián lóng
cāng lóng
guī lóng
kū lóng
shuǐ lóng
shuǎ lóng
yī lóng
fú lóng
cuì lóng
zhōng lóng
zhēng lóng
lí lóng
zhuō lóng
gōu lóng
yīng lóng
mǎ lóng
ní lóng
jiāo lóng
xuān lóng
shèn lóng
huái lóng
liù lóng
yuè lóng
yuán lóng
kǒng lóng
hǎi lóng
cháng lóng
jiàn lóng
shí lóng
diāo lóng
qīng lóng
jū lóng
ná lóng
kuí lóng
jīng lóng
féng lóng
pān lóng
jīn lóng
pá lóng
mí lóng
yù lóng
hé lóng
jià lóng
bái lóng
chéng lóng
shé lóng
hàn lóng
hé lóng
lǎn lóng
lǎo lóng
kūn lóng
zhú lóng
gǔn lóng
shuì lóng
qún lóng
fú lóng
jiāo lóng
yīn lóng
nào lóng
chuō lóng
bó lóng
hēi lóng
guāi lóng
dú lóng
guò lóng
chéng lóng
jiāo lóng
nuò lóng
zhēn lóng
zǔ lóng
ní lóng
⒈ 亦作“孼龙”。
⒉ 传说能兴水为害、作恶造孽的龙。
引宋范成大《吴船录》卷上：“相传李太守锁孼龙於离堆之下。”
《清史稿·灾异志一》：“十一月， 西寧西纳川降孼龙，臭闻百里。”
⒊ 喻难以制服的人。
引《儿女英雄传》第十六回：“为的是先收服了十三妹这条孽龙，使他得水安身。”
孽niè(1)（名）邪恶：妖～。(2)（名）罪恶：造～。
龙读音：lóng龙lóng(1)（名）我国古代传说中的神异动物；能兴云降雨。(2)（名）封建时代作为帝王的象征；也把龙字用在帝王使用的东西上。(3)（名）生物学上指古代一些巨大的爬行动物；如恐龙、翼手龙等。(4)（名）（Lónɡ）姓。