niè zhǒng
niè bào
niè lóng
niè hǎi
niè chén
niè chù
niè xī
niè sūn
niè yuān
niè zǐ
niè chén
niè fēng
niè xīng
niè qiè
niè yuān
niè gēn
niè yǔ
niè chū
niè bì
niè dǎng
niè zhàng
niè niǎo
niè shù
niè mén
niè yá
niè zhài
niè miáo
niè niè
niè yì
niè dú
niè xiāng
niè chǒng
niè lèi
niè qiān
niè shù
niè yá
yǔ sūn
yí sūn
jiǎ sūn
huáng sūn
zōng sūn
tài sūn
lái sūn
huáng sūn
móu sūn
cóng sūn
zhū sūn
bù sūn
gōng sūn
yě sūn
shì sūn
rán sūn
zhǒng sūn
mò sūn
ér sūn
mí sūn
liáng sūn
zǐ sūn
yú sūn
xì sūn
wáng sūn
zhuān sūn
shén sūn
fán sūn
biē sūn
tóng sūn
kūn sūn
gōng sūn
yuán sūn
zēng sūn
tiān sūn
yáng sūn
wén sūn
niè sūn
yóu sūn
cí sūn
shì sūn
shì sūn
dí sūn
shù sūn
guī sūn
zāng sūn
hú sūn
tú sūn
zhì sūn
lóng sūn
chóng sūn
ěr sūn
yìn sūn
zǔ sūn
xuán sūn
réng sūn
shēng sūn
chéng sūn
dào sūn
kūn sūn
lín sūn
réng sūn
féng sūn
cáo sūn
jiā sūn
nǚ sūn
mù sūn
tóng sūn
wén sūn
lǐ sūn
yā sūn
nòng sūn
āi sūn
wáng sūn
xiào sūn
zhǎng sūn
tāng sūn
nāo sūn
dì sūn
sì sūn
⒈ 亦作“孼孙”。庶出之孙。
引《史记·佞幸列传》：“嫣者， 弓高侯孼孙也。”
《汉书·韩王信传》：“韩王信，故韩襄王孽孙也。”
《资治通鉴·周赧王五十八年》：“异人以庶孽孙质於诸侯。”
胡三省注：“异人於秦太子为庶子，於秦王为庶孙。”
孽niè(1)（名）邪恶：妖～。(2)（名）罪恶：造～。
孙读音：sūn,xùn[ sūn ]1. 儿子的儿子：孙子。孙女。
2. 跟孙子同辈的亲属：外孙。侄孙（侄儿的子女）。
3. 孙子以后的各代：曾（zēng ）孙（孙子的子女）。玄孙（曾孙的子女）。子孙（儿子和孙子，泛指后代）。王孙（贵族的子孙后代）。
4. 植物再生成孳生的：孙竹（竹的枝根末端所生的竹）。
5. 姓。