pǔ jí
pǔ nǎi
pǔ jìn
pǔ tōng
pǔ fù
pǔ cè
pǔ shī
pǔ luò
pǔ qín
pǔ nào
pǔ jiā
pǔ jiàn
pǔ xián
pǔ cún
pǔ bó
pǔ guǎng
pǔ yàn
pǔ kuài
pǔ dì
pǔ ěr
pǔ fàn
pǔ gào
pǔ xuǎn
pǔ tuó
pǔ lài
pǔ qià
pǔ zhào
pǔ chá
pǔ kè
pǔ qǐng
pǔ xìn
pǔ tè
pǔ biàn
pǔ dù
pǔ luó
pǔ ěr
pǔ xiǎo
pǔ fǎ
pǔ tún
pǔ zhāo
pǔ biàn
pǔ chá
pǔ jiā
pǔ lǜ
pǔ jiào
pǔ tiān
pǔ yào
pǔ huà
pǔ dù
pǔ jì
pǔ mén
pǔ ēn
pǔ tóng
jīng bó
yuān bó
de bó
diǎn bó
bāo bó
qià bó
lú bó
tōng bó
qí bó
qí bó
fēng bó
hóng bó
è bó
dǎ bó
hè bó
yān bó
dǔ bó
fàn bó
fù bó
hóng bó
wěi bó
fán bó
mǎn bó
yǐn bó
hào bó
chū bó
shēn bó
kāi bó
yù bó
tiào bó
chǒu bó
xióng bó
chǐ bó
biàn bó
hào bó
kuí bó
pán bó
lóng bó
chōng bó
xuàn bó
héng bó
zhōu bó
xuàn bó
guī bó
lù bó
bǐng bó
chěng bó
dūn bó
tà bó
hóng bó
tú bó
zá bó
biàn bó
shé bó
píng bó
liù bó
shěn bó
shàn bó
pǔ bó
chún bó
chāng bó
páng bó
wǔ bó
zhān bó
ruì bó
jī bó
guǎng bó
hóng bó
mǐn bó
gāi bó
hún bó
zī bó
gāi bó
wēi bó
cí bó
mì bó
jī bó
kuān bó
pú bó
chū bó
yíng bó
jiǎn bó
pǔ bó
huī bó
zòng bó
ào bó
xué bó
yán bó
pú bó
zōng bó
xiáng bó
jùn bó
fù bó
jùn bó
rú bó
普遍；[.好工具]广阔。
⒈ 普遍；广阔。
引汉王充《论衡·感虚》：“夫蝗之集于野，非能普博尽蔽地也，往往积聚多少有处。”
三国魏刘劭《人物志·体别》：“普博周给，弘在覆裕，失在溷浊。”
宋苏辙《笏记》之一：“此盖伏遇太皇太后陛下德施普博，恩及覃平。”
普pǔ(1)（形）普遍；全面：～选｜～查｜～照｜～天同庆。(2)（Pǔ）姓。
博读音：bó博bó(1)（形）多；丰富：渊～。(2)（动）知道得多：～古通今。(3)（形）〈书〉大：宽衣～带。(4)（动）取得：聊～一笑。(5)（名）指赌博：～徒｜～局。