dūn bó
fán bó
xuàn bó
chū bó
chū bó
chǒu bó
qí bó
zhōu bó
zòng bó
chōng bó
shàn bó
fù bó
cí bó
xióng bó
hóng bó
shěn bó
xuàn bó
tiào bó
zōng bó
tà bó
zī bó
lóng bó
qià bó
zhān bó
kāi bó
fù bó
hóng bó
qí bó
hóng bó
bǐng bó
yuān bó
jùn bó
biàn bó
hè bó
hóng bó
hún bó
yù bó
tōng bó
jùn bó
yǐn bó
jī bó
rú bó
guī bó
shēn bó
de bó
jī bó
zá bó
fàn bó
pán bó
fēng bó
kuí bó
gāi bó
mǐn bó
páng bó
jīng bó
diǎn bó
pǔ bó
gāi bó
chāng bó
héng bó
chún bó
lù bó
lú bó
ào bó
huī bó
xué bó
kuān bó
wěi bó
chěng bó
chǐ bó
liù bó
wēi bó
hào bó
guǎng bó
pǔ bó
yān bó
xiáng bó
yíng bó
dǔ bó
dǎ bó
tú bó
pú bó
yán bó
shé bó
bāo bó
píng bó
mì bó
ruì bó
jiǎn bó
biàn bó
pú bó
wǔ bó
mǎn bó
è bó
hào bó
⒈ 即樗蒲。参见“樗蒲”。
引元耶律楚材《鼓琴》诗：“樗博近博徒，围碁杀机深。”
明胡应麟《少室山房笔丛·丹铅新录二·象经》：“古戏如围弹樗博之属， 魏晋史书，并词人题咏，亡弗具。”
樗chū（名）臭椿。
博读音：bó博bó(1)（形）多；丰富：渊～。(2)（动）知道得多：～古通今。(3)（形）〈书〉大：宽衣～带。(4)（动）取得：聊～一笑。(5)（名）指赌博：～徒｜～局。