hóng yì
hóng jié
hóng zhěng
hóng yì
hóng zhuàng
hóng móu
hóng chǐ
hóng jùn
hóng yuǎn
hóng lǎn
hóng qià
hóng shàn
hóng dá
hóng yù
hóng bá
hóng qì
hóng miào
hóng chuò
hóng shào
hóng liàng
hóng huō
hóng yǎo
hóng cí
hóng fū
hóng shí
hóng shèng
hóng cái
hóng lì
hóng lüè
hóng dù
hóng fù
hóng fù
hóng shēn
hóng miǎo
hóng wéi
hóng yǎ
hóng zhǐ
hóng cái
hóng liè
hóng ào
hóng fěn
hóng jù
hóng sì
hóng yǎn
hóng wán
hóng liú
hóng yì
hóng cái
hóng mài
hóng jiǎng
hóng xiū
hóng kuò
hóng kuò
hóng huī
hóng shèng
hóng yuān
hóng yáng
hóng suì
hóng fù
hóng guàn
hóng zhǐ
hóng guǐ
hóng cí
hóng guī
hóng zhǐ
hóng dà
hóng chén
hóng bó
hóng mào
hóng chǎng
hóng chàng
hóng kǎi
hóng yuàn
hóng kuàng
hóng pǔ
hóng rú
hóng jiǎn
hóng wěi
hóng biàn
hóng guān
hóng yì
hóng jù
hóng tuò
hóng tú
hóng cháng
hóng yóu
hóng zòng
hóng bó
hóng jùn
hóng dàn
hóng qì
hóng fàng
hóng liàng
hóng hóng
hóng gòu
hóng shuò
hóng lǎng
hóng tāo
hóng miǎo
hóng shuǎng
hóng mó
hóng lùn
hóng jì
hóng zàn
hóng yù
hóng gāng
hóng liǎn
hóng tōng
qià bó
mì bó
wēi bó
pú bó
yíng bó
fù bó
tiào bó
shàn bó
wěi bó
hóng bó
de bó
qí bó
chāng bó
zá bó
lù bó
hún bó
yān bó
mǎn bó
tōng bó
zhōu bó
chōng bó
fù bó
guī bó
xióng bó
hóng bó
yuān bó
lú bó
jùn bó
dǔ bó
zòng bó
fēng bó
yù bó
guǎng bó
tú bó
huī bó
xué bó
pǔ bó
jī bó
biàn bó
jiǎn bó
píng bó
kuí bó
è bó
chún bó
gāi bó
ào bó
kāi bó
páng bó
pán bó
chěng bó
liù bó
pǔ bó
bāo bó
wǔ bó
xuàn bó
biàn bó
chū bó
pú bó
ruì bó
gāi bó
qí bó
chū bó
shěn bó
jī bó
chǐ bó
lóng bó
hào bó
diǎn bó
hóng bó
yán bó
fàn bó
bǐng bó
rú bó
chǒu bó
shé bó
zhān bó
tà bó
dūn bó
zī bó
shēn bó
kuān bó
xiáng bó
mǐn bó
hóng bó
fán bó
hào bó
jùn bó
hè bó
dǎ bó
cí bó
jīng bó
xuàn bó
zōng bó
yǐn bó
héng bó
宏博hóngbó
(1) 宽宏hAo86.大度
例宏博的胸襟英broad-minded(2) 广博
例内容宏博英extensive⒈ 宏伟,博大。
引《陈书·张种传》:“种沉深虚静,而识量宏博,时人皆以为宰相之器。”
唐韩愈《与大颠师书》:“大颠师论甚宏博,而必守山林,义不至城郭,自激修行。”
宋苏辙《上枢密韩太尉书》:“孟子曰:‘我善养吾浩然之气。’今观其文章宽厚宏博,充乎天地之间,称其气之小大。”
明李东阳《明故中顺大夫南京太常寺少卿夏公行状》:“﹝夏公﹞为诗文宏博豪放,举笔千百言,而感世触物,义归於正。”
范文澜蔡美彪等《中国通史》第二编第五章第三节:“郭璞《江赋》,源出汉魏大赋,气魄雄伟,取材宏博。”
⒉ 特指知识广博。
引宋文莹《玉壶清话》卷一:“仲甫才勇有文,顷从事於郭崇,教其射法,后崇反师之,赡辨宏博,纵横可用。”
清管同《恩县四女祠碑》:“孙公宏博淹雅,习知古事,千载聵瞀,一辨而明。”
宏hóng(1)(形)宏大:~伟|宽~。(2)(Hónɡ)姓。
博读音:bó博bó(1)(形)多;丰富:渊~。(2)(动)知道得多:~古通今。(3)(形)〈书〉大:宽衣~带。(4)(动)取得:聊~一笑。(5)(名)指赌博:~徒|~局。