hóng qì
hóng kāi
hóng tōng
hóng lǎng
hóng zhì
hóng fū
hóng yòu
hóng yù
hóng guāng
hóng dào
hóng tú
hóng yuǎn
hóng suì
hóng xiū
hóng yì
hóng guī
hóng yì
hóng mǐn
hóng bó
hóng zhāng
hóng duō
hóng fǎ
hóng yáng
hóng dài
hóng lùn
hóng shēn
hóng zhuàng
hóng dù
hóng liàng
hóng biàn
hóng huà
hóng chǎng
hóng zhì
hóng yuàn
hóng shàn
hóng liè
hóng měi
hóng shù
hóng chǐ
hóng hòu
hóng yǎ
hóng cuì
hóng hé
hóng shèng
hóng jiǎn
hóng dà
hóng wěi
hóng jiǎng
hóng kuò
hóng sì
hóng liàng
hóng fāng
hóng lì
hóng jì
hóng lì
hóng yè
hóng cháng
hóng kuàng
hóng zhǐ
hóng yì
hóng xīn
hóng yì
hóng rùn
hóng chǎng
hóng shì
shěn bó
guī bó
è bó
fēng bó
hún bó
dǎ bó
jùn bó
pǔ bó
chāng bó
biàn bó
zī bó
qí bó
jīng bó
yān bó
fán bó
chǐ bó
hóng bó
fàn bó
lù bó
qià bó
shàn bó
lóng bó
xiáng bó
hè bó
tà bó
fù bó
gāi bó
chún bó
pǔ bó
kāi bó
yù bó
wǔ bó
yíng bó
bāo bó
wēi bó
shé bó
fù bó
dǔ bó
tōng bó
hóng bó
kuí bó
hóng bó
cí bó
huī bó
qí bó
yǐn bó
bǐng bó
yuān bó
wěi bó
jī bó
mì bó
zòng bó
chū bó
zōng bó
mǎn bó
liù bó
hào bó
zhān bó
yán bó
biàn bó
chěng bó
zá bó
xué bó
jùn bó
chǒu bó
zhōu bó
páng bó
pú bó
diǎn bó
guǎng bó
xuàn bó
héng bó
xuàn bó
gāi bó
tú bó
lú bó
de bó
hóng bó
tiào bó
chōng bó
chū bó
dūn bó
kuān bó
mǐn bó
jī bó
jiǎn bó
rú bó
pán bó
shēn bó
píng bó
hào bó
ruì bó
pú bó
ào bó
xióng bó
⒈ 犹博大。
引晋葛洪《抱朴子·勖学》：“夫童謡犹助圣人之耳目，岂况坟索之弘博哉！”
宋陈亮《＜郑景望杂著＞序》：“朋友间有得其平时所与其徒考论古今之文，见其议论弘博，读之穷日夜不厌，又欲鋟木以与从事於科举者共之。”
唐弢《论作家与群众结合》：“运用革命作家丰富的实践经验印证毛泽东文艺思想的精深与弘博。”
弘hóng(1)（形）大。现多作宏。(2)（动）扩充；光大。(3)姓。
博读音：bó博bó(1)（形）多；丰富：渊～。(2)（动）知道得多：～古通今。(3)（形）〈书〉大：宽衣～带。(4)（动）取得：聊～一笑。(5)（名）指赌博：～徒｜～局。