yào sài
kuǎn sāi
yīn sāi
dǎo sāi
tián sè
jué sāi
hūn sāi
gù sāi
huì sāi
yān sāi
hù sāi
gěng sè
xiàn sāi
chuān sāi
mí sāi
fèn sāi
biān sài
pǐ sāi
yōng sāi
jiāng sāi
chàng sāi
zhì sāi
yǎn sāi
bó sāi
zǔ sè
píng sāi
qiú sāi
zhūn sāi
pǐ sāi
dī sāi
bìng sāi
sǔn sāi
jiǎo sāi
chōng sè
gé sāi
yōng sè
fú sāi
dá sāi
xióng sāi
chì sāi
è sāi
gē sāi
rù sāi
fān sāi
gāng sāi
dù sè
bì sè
hàn sāi
jiǔ sāi
sì sài
qǐ sāi
dǐ sāi
yì sāi
bì sè
dī sāi
yú sāi
xiǎn sāi
hè sāi
huó sāi
gěng sè
táo sāi
yā sāi
yē sāi
hán sāi
è sāi
pù sāi
hóng sāi
péng sāi
qì sāi
jìn sāi
yíng sāi
lóng sāi
jī sāi
zhèn sāi
liǔ sāi
gū sāi
dào sāi
shù sāi
dǔ sè
jǐ sāi
jiā sāi
héng sāi
chái sāi
chǎn sāi
máo sè
yīn sè
chū sài
gù sāi
bǐ sāi
fáng sāi
mò sāi
qián sāi
hú sāi
qǔ sāi
lù sāi
bào sāi
bīn sāi
bǎo sāi
xīn sāi
qián sāi
yì sāi
mì sāi
jué sāi
pāi sāi
hūn sāi
rú sāi
jù sāi
lǒng sāi
ài sāi
wù sāi
fàn sāi
hé sāi
bī sāi
zǐ sāi
fù sāi
ài sāi
kǎn sāi
chù sāi
lái sè
chàng sāi
cè sāi
pì sāi
yǔ sè
chēng sāi
bì sāi
huāng sāi
kuī sāi
yū sè
táng sè
gé sāi
jí sāi
yù sāi
chōng sāi
hú sāi
shuān sè
miǎn sāi
wù sāi
yì sāi
hé sāi
yù sāi
fù sāi
chǎn sāi
kāi sāi
xī sài
àn sāi
è sāi
xǐ sāi
fēn sāi
bì sāi
hàn sāi
è sāi
zhāng sāi
xiǎn sāi
duàn sāi
jiǎn sāi
jù sāi
hé sāi
diàn sāi
dīng sāi
biān sāi
shǒu sāi
è sāi
gù sāi
tún sāi
hàn sài
qú sāi
yuān sāi
qī sāi
lù sāi
lǎn sāi
xiáo sāi
táng sāi
jǔ sāi
ěr sai
bǎo sāi
cè sāi
bī sāi
sī sāi
lún sāi
pì sāi
jué sāi
shǎn sāi
wā sāi
táng sāi
zhēn sāi
tíng sāi
hǎi sāi
qīng sāi
pú sāi
liáo sāi
gǎi sāi
chéng sāi
è sāi
xīn sāi
chēng sāi
guān sài
chuān sāi
qióng sāi
qǐ sāi
gé sāi
gěng sāi
qín sài
⒈ 战国时的要塞。故址在河南信阳西。其地有大小石门，凿山通道，地势险厄。
引《战国策·楚策四》：“不知夫穰侯方受命乎秦王，填黽塞之内，而投己乎黽塞之外。”
《史记·春申君列传》：“秦踰黽隘之塞攻楚。”
张守节正义：“黽隘之塞在申州。”
清顾祖禹《读史方舆纪要·河南一·重险》：“黽阨塞在汝寧府信阳州东南九十里， 湖广应山县北六十五里，亦曰冥阨，亦曰黽塞，又谓之平靖关，宋时名为行者坡。其地有大小石门，凿山通道，实为险阨。”
1. 古同“渑”。
塞读音：sāi,sài,sè[ sāi ]1. 堵，填满空隙：堵塞漏洞。塞尺。塞规。
2. 堵住器物口的东西：活塞。塞子。