yì sāi
sǔn sāi
hé sāi
kǎn sāi
yì sāi
biān sāi
yíng sāi
yīn sè
jǐ sāi
liáo sāi
qián sāi
qì sāi
pù sāi
gěng sāi
chuān sāi
yú sāi
zhēn sāi
biān sài
dǔ sè
diàn sāi
zǐ sāi
jué sāi
kuī sāi
qián sāi
qiú sāi
è sāi
yù sāi
qǔ sāi
zhāng sāi
yā sāi
bào sāi
yōng sāi
è sāi
chōng sāi
wù sāi
gé sāi
huó sāi
lù sāi
xióng sāi
gū sāi
dǎo sāi
qióng sāi
zhūn sāi
hóng sāi
shù sāi
dī sāi
gù sāi
bīn sāi
yōng sè
zhì sāi
qǐ sāi
lái sè
bìng sāi
xiáo sāi
dī sāi
chēng sāi
jù sāi
xiàn sāi
jí sāi
hù sāi
huāng sāi
jiǎn sāi
gù sāi
hūn sāi
mò sāi
fú sāi
gāng sāi
lǎn sāi
hè sāi
wù sāi
hé sāi
hán sāi
jiā sāi
gē sāi
dù sè
bì sāi
tián sè
yǔ sè
dá sāi
tíng sāi
gé sāi
bī sāi
bì sè
máo sè
pì sāi
ěr sai
fáng sāi
hūn sāi
cè sāi
shǒu sāi
yào sài
hú sāi
sì sài
wā sāi
fàn sāi
píng sāi
chì sāi
ài sāi
yū sè
liǔ sāi
táng sè
chàng sāi
fèn sāi
jù sāi
duàn sāi
yīn sāi
gé sāi
hàn sāi
pāi sāi
chéng sāi
ài sāi
shuān sè
yǎn sāi
kuǎn sāi
chǎn sāi
yē sāi
lǒng sāi
xiǎn sāi
héng sāi
chuān sāi
miǎn sāi
cè sāi
jué sāi
lún sāi
chù sāi
mì sāi
qīng sāi
chēng sāi
péng sāi
pǐ sāi
guān sài
tún sāi
gù sāi
chái sāi
dǐ sāi
jǔ sāi
xīn sāi
jìn sāi
chū sài
jī sāi
chōng sè
jué sāi
gěng sè
bì sè
dào sāi
huì sāi
bó sāi
fēn sāi
chàng sāi
fān sāi
qú sāi
pú sāi
àn sāi
bǐ sāi
fù sāi
xīn sāi
táo sāi
bī sāi
zǔ sè
táng sāi
hé sāi
rú sāi
yuān sāi
è sāi
xiǎn sāi
lù sāi
hǎi sāi
gǎi sāi
yān sāi
kāi sāi
shǎn sāi
pì sāi
hàn sài
chǎn sāi
gěng sè
mí sāi
jiǔ sāi
è sāi
yì sāi
yù sāi
qǐ sāi
qī sāi
jiǎo sāi
bì sāi
jiāng sāi
rù sāi
sī sāi
bǎo sāi
pǐ sāi
lóng sāi
hú sāi
zhèn sāi
xī sài
táng sāi
è sāi
hàn sāi
bǎo sāi
qín sài
fù sāi
è sāi
xǐ sāi
dīng sāi
⒈ 堵塞。
引北魏郦道元《水经注·漻水》：“水北有九井，子书所谓神农既诞，九井自穿，谓斯水也。又言汲一井，则众水动。今井堙塞，遗跡髣髴存焉。”
唐白居易《钱塘湖石记》：“其郭中六井……与湖相通，中有阴竇，往往堙塞。”
明李贽《八物》：“今世用人者知其害而不察其利，是欲堙塞天下之江河而不用之也。”
堙yīn(1)〈书〉(2)（名）土山。(3)（动）堵塞：～井｜～没｜～灭。
塞读音：sāi,sài,sè[ sè ]1. 义同（一），用于若干书面语词：闭塞。阻塞。搪塞。塞责。顿开茅塞。