liáo sāi
xīn sāi
yǎn sāi
wù sāi
yì sāi
wā sāi
shù sāi
kuī sāi
rù sāi
sī sāi
hé sāi
chuān sāi
píng sāi
dào sāi
huó sāi
cè sāi
rú sāi
dīng sāi
jù sāi
guān sài
jī sāi
hūn sāi
sì sài
kāi sāi
pú sāi
qì sāi
hé sāi
huāng sāi
gěng sè
pāi sāi
yào sài
yē sāi
hóng sāi
jué sāi
qǐ sāi
pù sāi
lù sāi
qú sāi
chuān sāi
chì sāi
bì sè
hán sāi
fàn sāi
gěng sāi
qī sāi
xiàn sāi
bīn sāi
fān sāi
dù sè
qǔ sāi
hú sāi
shǎn sāi
bǎo sāi
duàn sāi
bī sāi
xiǎn sāi
hàn sāi
jiǎn sāi
gé sāi
chéng sāi
bìng sāi
chàng sāi
dǐ sāi
jìn sāi
jué sāi
zhì sāi
chū sài
jué sāi
yū sè
yǔ sè
zǔ sè
yān sāi
chǎn sāi
gē sāi
bī sāi
fù sāi
xiáo sāi
hūn sāi
bǐ sāi
xiǎn sāi
gū sāi
lù sāi
è sāi
jiā sāi
pì sāi
dī sāi
bì sāi
è sāi
ài sāi
fèn sāi
miǎn sāi
zǐ sāi
yù sāi
zhāng sāi
liǔ sāi
yú sāi
xīn sāi
táng sāi
chàng sāi
qióng sāi
chōng sè
jǔ sāi
chēng sāi
hàn sāi
gù sāi
xióng sāi
xī sài
jiāng sāi
yuān sāi
chǎn sāi
yīn sè
hú sāi
pì sāi
è sāi
lái sè
huì sāi
hàn sài
táng sāi
yōng sāi
jiǔ sāi
jù sāi
yā sāi
bó sāi
lǎn sāi
gù sāi
tún sāi
è sāi
yīn sāi
qián sāi
pǐ sāi
dǎo sāi
gāng sāi
hǎi sāi
jǐ sāi
gù sāi
sǔn sāi
biān sài
tíng sāi
qǐ sāi
dá sāi
dǔ sè
táng sè
è sāi
zhēn sāi
qín sài
yíng sāi
qīng sāi
mì sāi
yōng sè
fú sāi
táo sāi
máo sè
gé sāi
yì sāi
bào sāi
wù sāi
mò sāi
shuān sè
bì sè
gé sāi
xǐ sāi
biān sāi
chēng sāi
yì sāi
è sāi
kuǎn sāi
chái sāi
jí sāi
bì sāi
ěr sai
péng sāi
bǎo sāi
pǐ sāi
zhèn sāi
hù sāi
qiú sāi
gěng sè
dī sāi
mí sāi
qián sāi
gǎi sāi
cè sāi
chōng sāi
hè sāi
fēn sāi
lǒng sāi
diàn sāi
zhūn sāi
àn sāi
chù sāi
héng sāi
tián sè
jiǎo sāi
ài sāi
fù sāi
hé sāi
lóng sāi
lún sāi
yù sāi
kǎn sāi
shǒu sāi
fáng sāi
⒈ 阻塞。
引唐柳宗元《寄京兆许孟容书》：“末路阸塞臲兀，事既壅隔。”
一本作“阨塞”。 宋叶适《毛积夫墓志铭》：“﹝积夫﹞知形便阸塞，涕泣曰：‘ 管乐不再生耶！’”
⒉ 险要之地。
引《史记·汉兴以来诸侯王年表序》：“而汉郡八九十，形错诸侯閒，犬牙相临，乘其阸塞地利，彊本干，弱枝叶之势，尊卑明而万事各得其所矣。”
《后汉书·文苑传上·杜笃》：“既有蓄积，阸塞四临：西被陇蜀，南通汉中，北据谷口，东阻嶔巖。”
《明史·房宽传》：“宽在边久，凡山川阸塞，殊域情伪，莫不毕知。”
⒊ 险要。一本作“阨塞”。
引章炳麟《封建考》：“古之建国，无有华离之地。虽然，亦因地埶阸塞为之。”
1.阻塞；阻隔：“陆出则～于两山之间。”
2.艰危；灾难：“君子不困人于～。”
3.逼迫；困迫：“两贤相～。”
4.限界；障碍。
塞读音：sāi,sài,sè[ sāi ]1. 堵，填满空隙：堵塞漏洞。塞尺。塞规。
2. 堵住器物口的东西：活塞。塞子。