hūn sāi
hè sāi
lù sāi
biān sāi
huì sāi
hàn sāi
lù sāi
qiú sāi
xiǎn sāi
kāi sāi
biān sài
chēng sāi
jǐ sāi
hú sāi
yíng sāi
jiǔ sāi
lóng sāi
yīn sè
mí sāi
bì sè
yì sāi
kuī sāi
chōng sè
yì sāi
gěng sè
ài sāi
huāng sāi
zǔ sè
dīng sāi
dào sāi
qīng sāi
chù sāi
jǔ sāi
kuǎn sāi
bǎo sāi
shuān sè
fù sāi
lún sāi
liáo sāi
bìng sāi
péng sāi
bǎo sāi
dù sè
guān sài
zhūn sāi
pú sāi
jiāng sāi
hàn sài
pì sāi
fú sāi
hù sāi
yuān sāi
gù sāi
chuān sāi
sī sāi
è sāi
dǐ sāi
tián sè
qián sāi
yē sāi
è sāi
yā sāi
xī sài
píng sāi
chǎn sāi
qī sāi
zhāng sāi
yū sè
fáng sāi
gé sāi
cè sāi
gē sāi
gù sāi
hé sāi
jué sāi
tún sāi
wù sāi
gěng sè
qǐ sāi
bì sāi
qián sāi
yù sāi
bīn sāi
hé sāi
táo sāi
qín sài
gū sāi
chēng sāi
pāi sāi
yān sāi
yīn sāi
shǒu sāi
wù sāi
jiǎn sāi
hé sāi
shǎn sāi
pù sāi
qióng sāi
jiǎo sāi
miǎn sāi
dī sāi
xiáo sāi
hǎi sāi
jìn sāi
yǎn sāi
dǎo sāi
qú sāi
yì sāi
fàn sāi
jiā sāi
lǎn sāi
pǐ sāi
hóng sāi
rú sāi
dǔ sè
gé sāi
chuān sāi
ěr sai
hán sāi
bào sāi
sì sài
jué sāi
chōng sāi
kǎn sāi
xiǎn sāi
è sāi
àn sāi
tíng sāi
gù sāi
qǔ sāi
qì sāi
bī sāi
yào sài
máo sè
bì sè
pǐ sāi
yōng sāi
rù sāi
fēn sāi
yǔ sè
bì sāi
fù sāi
jù sāi
gěng sāi
yù sāi
gāng sāi
pì sāi
dá sāi
chǎn sāi
cè sāi
dī sāi
chàng sāi
zhì sāi
xǐ sāi
chéng sāi
diàn sāi
mò sāi
duàn sāi
jí sāi
jué sāi
mì sāi
táng sāi
jù sāi
zhèn sāi
huó sāi
bī sāi
è sāi
è sāi
gǎi sāi
fèn sāi
è sāi
shù sāi
lǒng sāi
chì sāi
chái sāi
gé sāi
qǐ sāi
yōng sè
bó sāi
xīn sāi
héng sāi
ài sāi
táng sāi
wā sāi
yú sāi
zhēn sāi
sǔn sāi
hūn sāi
táng sè
xiàn sāi
chū sài
jī sāi
liǔ sāi
xīn sāi
hú sāi
lái sè
xióng sāi
bǐ sāi
zǐ sāi
hàn sāi
chàng sāi
fān sāi
⒈ 边塞，边远险要的地方。
引汉桓宽《盐铁论·西域》：“故募人田畜以广用，长城以南，滨塞之郡，马牛放纵，蓄积布野。”
《后汉书·袁安传》：“至乎章和之初，降者十餘万人，议者欲置之滨塞，东至辽东，太尉宋由 、光禄勋耿秉皆以为失南单于之心，不可。”
滨bīn(1)（名）水边；近水的地方：海～｜湖～｜湘水之～。(2)（动）靠近（水边）：～海｜～江。
塞读音：sāi,sài,sè[ sāi ]1. 堵，填满空隙：堵塞漏洞。塞尺。塞规。
2. 堵住器物口的东西：活塞。塞子。