yào sài
táng sāi
gé sāi
fèn sāi
xǐ sāi
liáo sāi
bǎo sāi
yì sāi
è sāi
bǐ sāi
wā sāi
chōng sè
jué sāi
lóng sāi
bì sè
péng sāi
zhāng sāi
kǎn sāi
yān sāi
chù sāi
yōng sāi
guān sài
bì sè
jiāng sāi
hè sāi
yù sāi
yīn sāi
zǔ sè
pì sāi
jué sāi
biān sāi
jiǎo sāi
chū sài
bì sāi
zhèn sāi
wù sāi
táng sāi
dù sè
fān sāi
máo sè
píng sāi
hǎi sāi
ài sāi
hán sāi
jìn sāi
shù sāi
qǐ sāi
dào sāi
hú sāi
è sāi
wù sāi
chǎn sāi
sì sài
huó sāi
kuǎn sāi
chái sāi
xī sài
xīn sāi
hé sāi
jù sāi
è sāi
yíng sāi
dǐ sāi
gù sāi
cè sāi
hé sāi
jiǔ sāi
táo sāi
lǎn sāi
chì sāi
shǒu sāi
zhēn sāi
yū sè
dīng sāi
pǐ sāi
yú sāi
qǔ sāi
héng sāi
gěng sè
tián sè
dǔ sè
qiú sāi
jǔ sāi
pù sāi
zǐ sāi
qīng sāi
rú sāi
bào sāi
jí sāi
hūn sāi
xīn sāi
gū sāi
qī sāi
yù sāi
gǎi sāi
hàn sài
duàn sāi
huāng sāi
jī sāi
gù sāi
chuān sāi
liǔ sāi
yuān sāi
è sāi
dá sāi
gù sāi
lǒng sāi
zhūn sāi
qióng sāi
tún sāi
táng sè
fàn sāi
jiǎn sāi
xiáo sāi
dī sāi
hé sāi
qián sāi
mí sāi
chéng sāi
jǐ sāi
ěr sai
qín sài
yǔ sè
fù sāi
qǐ sāi
fēn sāi
hūn sāi
è sāi
cè sāi
yā sāi
gé sāi
lún sāi
kāi sāi
chàng sāi
bī sāi
chēng sāi
qián sāi
chuān sāi
xiàn sāi
jué sāi
lù sāi
xiǎn sāi
bīn sāi
pǐ sāi
jiā sāi
è sāi
bì sāi
dǎo sāi
rù sāi
pú sāi
dī sāi
xióng sāi
kuī sāi
yē sāi
chōng sāi
mì sāi
bī sāi
lù sāi
tíng sāi
zhì sāi
bó sāi
qì sāi
fù sāi
gé sāi
bǎo sāi
hóng sāi
gěng sè
hàn sāi
huì sāi
ài sāi
sǔn sāi
chàng sāi
yīn sè
miǎn sāi
jù sāi
yì sāi
gěng sāi
diàn sāi
shuān sè
chǎn sāi
yì sāi
chēng sāi
bìng sāi
gē sāi
qú sāi
mò sāi
sī sāi
yǎn sāi
lái sè
fú sāi
xiǎn sāi
hàn sāi
hù sāi
hú sāi
biān sài
gāng sāi
fáng sāi
shǎn sāi
pì sāi
àn sāi
yōng sè
pāi sāi
⒈ 窘迫艰难，时运不济。
引唐薛用弱《集异记补编·贾人妻》：“僕之厄塞，阽於沟瀆。如此勤勤，所不敢望焉。”
五代王定保《唐摭言·贤仆夫》：“李敬者，本夏侯譙公之佣也。公久厄塞名场， 敬寒苦备歷。”
明李东阳《书宋诸贤墨跡后》：“今观其尺书寸扎，皆国家天下事也。卒令厄塞困顿，齎志以殁，国亡世改，而其辞独存。”
⒉ 阻塞。
引宋苏轼《应诏论四事状》：“岂政治失当，事之害物者尚多；上下厄塞，情之不通者非一。”
厄è(1)（名）险要的地方：～塞。(2)（名）灾难、困苦：困～。(3)（动）受困、阻塞：阻～。
塞读音：sāi,sài,sè[ sāi ]1. 堵，填满空隙：堵塞漏洞。塞尺。塞规。
2. 堵住器物口的东西：活塞。塞子。