jiāo wàng
jiāo yà
jiāo xiǎng
jiāo guān
jiāo yóu
jiāo hán
jiāo zōu
jiāo cì
jiāo yì
jiāo qiān
jiāo yíng
jiāo gē
jiāo fēi
jiāo jiàn
jiāo jiōng
jiāo cí
jiāo sāng
jiāo yuán
jiāo yán
jiāo láo
jiāo xué
jiāo diàn
jiāo shù
jiāo pèi
jiāo guàn
jiāo nèi
jiāo fù
jiāo dì
jiāo niú
jiāo yòu
jiāo xiǎng
jiāo bǎo
jiāo yóu
jiāo yǐn
jiāo jìng
jiāo mò
jiāo shǎng
jiāo lěi
jiāo pèi
jiāo shè
jiāo bài
jiāo mù
jiāo cí
jiāo bǐ
jiāo lǐ
jiāo lài
jiāo guō
jiāo yú
jiāo qí
jiāo tán
jiāo duān
jiāo zèng
jiāo miào
jiāo diào
jiāo jì
jiāo chán
jiāo gàn
jiāo suì
jiāo mén
jiāo shè
jiāo shè
jiāo dǎo
jiāo qí
jiāo nì
jiāo tián
jiāo yì
jiāo rén
jiāo jiàn
jiāo qiū
jiāo shǐ
jiāo yīn
jiāo tiān
jiāo dǎo
jiāo shān
jiāo jū
jiāo wài
jiāo xiàn
jiāo shè
jiāo gōng
jiāo zōu
jiāo chái
jiāo xí
jiāo cì
jiāo zhì
jiāo yuán
jiāo yǐn
jiāo lǐ
jiāo sǒu
jiāo shù
jiāo dì
jiāo xuè
jiāo yīn
jiāo chái
jiāo qí
jiāo sòng
jiāo yí
jiāo liáo
jiāo chǔ
jiāo yì
jiāo zhěn
jiāo bǔ
jiāo zhào
jiāo yù
jiāo jí
jiāo lù
jiāo suì
jiāo suì
jiāo jī
jiāo méi
jiāo tú
jiāo chán
jiāo huán
jiāo ēn
jiāo zé
jiāo jìng
jiāo yě
jiāo xū
jiāo tè
jiāo qū
jiāo fú
jiāo qú
jiāo xī
jiāo qí
jiāo sì
jiāo wèi
huān yíng
yà yíng
féng yíng
dòu yíng
huān yíng
dǎo yíng
chū yíng
kào yíng
xī yíng
zhāo yíng
jiē yíng
hòu yíng
jiǎo yíng
yán yíng
huān yíng
jiāo yíng
kōu yíng
chéng yíng
qīn yíng
huān yíng
fèng yíng
cuò yíng
bān yíng
dào yíng
rén yíng
gōng yíng
shī yíng
sòng yíng
⒈ 古代出郊迎宾，以示隆重、尊敬。 《管子·小匡》：“初， 桓公郊迎管仲而问焉。
引管仲辞让。”
《史记·司马相如列传》：“﹝相如﹞至蜀，蜀太守以下郊迎，县令负弩矢先驱， 蜀人以为宠。”
唐刘禹锡《平蔡州》诗之一：“相公从容来镇抚，常侍郊迎负文弩。”
明何景明《皇告》诗：“龙旗既翔，龙幄既张。大小肃肃，乃於郊迎。”
清王韬《淞滨琐话·徐麟士》：“﹝麟士凯旋，﹞女君郊迎三十里，待以上宾之礼，赐以黄金万鎰，白璧十双。”
到郊外迎接宾客，表示敬重之意。
郊jiāo（名）城市周围的地区：四～｜～外｜～野｜～游。
迎读音：yíng迎yíng(1)（动）迎接；迎合：～春｜～风｜～候｜～送｜欢～｜出～｜逢～｜欢～｜阿谀逢～｜曲意逢～。(2)（副）向着；冲着：～面｜～风｜～亲｜～娶｜～击｜～头｜～战｜～头痛击。