bāng guó
bāng tǒng
bāng què
bāng pǔ
bāng zhèng
bāng dào
bāng ruì
bāng lùn
bāng qì
bāng yù
bāng dié
bāng lǎo
bāng jié
bāng sòng
bāng běn
bāng mù
bāng shè
bāng lǐ
bāng cuì
bāng chǔ
bāng jūn
bāng lüè
bāng jí
bāng kè
bāng qí
bāng zhēn
bāng biǎo
bāng rén
bāng tú
bāng sì
bāng liáng
bāng jì
bāng bù
bāng bó
bāng xiāng
bāng xùn
bāng yìng
bāng fǎ
bāng zéi
bāng cǎi
bāng mào
bāng diàn
bāng jí
bāng yí
bāng xiàn
bāng hàn
bāng shǒu
bāng lǘ
bāng zhì
bāng diǎn
bāng shì
bāng guàn
bāng dùn
bāng péng
bāng jī
bāng jiā
bāng lù
bāng fù
bāng yì
bāng lián
bāng zǔ
bāng zǎi
bāng jì
bāng yì
bāng zhēn
bāng jiāo
bāng mén
bāng dōu
bāng hòu
bāng mù
bāng rǎng
bāng hòu
bāng zuǒ
bāng yàn
bāng shì
bāng dào
bāng jīng
bāng zú
bāng jì
bāng bǎo
bāng jié
bāng jī
bāng xiàn
bāng dòng
bāng jì
bāng jìn
bāng péng
bāng fǎ
bāng tú
bāng tǔ
bāng yí
bāng chéng
bāng dǎng
bāng fú
bāng zhé
bāng wū
bāng jiào
bāng jié
bāng xuǎn
bāng bǐ
bāng lǐ
shí péng
fēn péng
qún péng
pàn péng
liáo péng
èr péng
bèi péng
bāng péng
yóu péng
yín péng
bīn péng
yàn péng
lǚ péng
yàn péng
dǎng péng
dòu péng
jiāo péng
de péng
xián péng
hán péng
xiāng péng
tóng péng
jiān péng
jiǔ péng
liáng péng
yǒu péng
céng péng
jiāo péng
miàn péng
lián péng
qīn péng
lín péng
gāo péng
bǎi péng
jiā péng
shī péng
dǔ péng
wú péng
zhēn péng
⒈ 亦作“邦倗”。互相勾结违法乱政的人；朋党。
引《周礼·秋官·士师》：“掌士之八成……七曰为邦朋。”
郑玄注：“朋党相阿，使政不平者。故书朋作傰。”
贾公彦疏：“朋为朋党阿曲，相阿违国家正法，擅生曲法，使政不平以罔国法，故曰邦朋。”
宋陆游《贺莆阳陈右相启》：“故士气屡折而復振，邦朋既久而自消。”
章炳麟《非黄》：“此悃愊之士所以日壅，而邦倗所以得志也。”
邦bāng（名）国：～国｜～交。
朋读音：péng朋péng(1)（名）朋友：良～｜宾～满座。(2)（名）〈书〉结党：～比为奸。(3)（名）〈书〉伦比：硕大无～。