lǜ tàn
xiào tàn
yì tàn
bāo tàn
hán tàn
cán tàn
mián tàn
hào tàn
xīn tàn
huǐ tàn
sòng tàn
mèn tàn
chóu tàn
jiā tàn
guài tàn
kě tàn
léi tàn
tūn tàn
cēng tàn
xī tàn
tòng tàn
kǎi tàn
xū tàn
yuàn tàn
jiǎng tàn
huān tàn
bēi tàn
jué tàn
dào tàn
gù tàn
zhà tàn
cháng tàn
yù tàn
chēng tàn
sān tàn
kǎi tàn
ào tàn
yù tàn
zàn tàn
dàn tàn
yǒng tàn
gǎn tàn
xuàn tàn
qīn tàn
gē tàn
kuā tàn
chà tàn
kuì tàn
xīng tàn
jiē tàn
hài tàn
yōu tàn
mò tàn
kuì tàn
jīng tàn
zhěn tàn
kài tàn
shǎng tàn
mǐn tàn
mù tàn
kǎi tàn
qiē tàn
jīn tàn
chàng tàn
fèn tàn
āi tàn
慨叹；叹息
⒈ 见“愾叹”。亦作“愾嘆”。慨叹；叹息。
引《明史·汤开远传》：“朝所为縲辱摈弃不少爱之人，又野所为推重愾叹不可少之人。”
清周亮工《书影》卷二：“座客听者，悄然愾嘆云。”
词语忾叹
拼音kàitàn 注音ㄎㄞˋㄊㄢˋ
引证解释见“忾叹”。亦作“忾叹”。慨叹；叹息。《明史·汤开远传》：“朝所为缧辱摈弃不少爱之人，又野所为推重忾叹不可少之人。”清周亮工《书影》卷二：“座客听者，悄然忾叹云。”
1. 愤怒，愤恨：同仇敌忾（大家一致痛恨敌人）。
叹读音：tàn叹(1)（动）本义：叹息。(2)（动）吟哦：咏～。(3)（动）发出赞美的声音：赞～。