huài dàn
huài mìng
huài chén
huài fù
huài rén
huài zì
huài chāo
huài tuí
huài fèi
huài liào
huài sè
huài bāo
huài zuò
huài jǔ
huài gēn
huài bài
huài shì
huài cù
huài tǔ
huài shuǐ
huài qián
huài jié
huài chu
huài chuǎn
huài chè
huài yě
huài jué
huài miè
huài luàn
huài zhàng
huài yā
huài mù
huài tuí
huài sàn
huài bìng
huài liè
huài làn
huài xióng
huài huà
huài jū
huài sǐ
huài líng
huài hù
wěi chāo
yóu chāo
měi chāo
tóng chāo
jì chāo
xiǎo chāo
luò chāo
chì chāo
shǒu chāo
qián chāo
xiǎng chāo
shī chāo
dào chāo
cūn chāo
huì chāo
dǐ chāo
kè chāo
pò chāo
jiāo chāo
yǐng chāo
zhū chāo
qīn chāo
zhào chāo
fèi chāo
hūn chāo
piào chāo
jià chāo
zhèng chāo
xíng chāo
kē chāo
máo chāo
yín chāo
zòu chāo
shuì chāo
jiǎ chāo
shì chāo
bāo chāo
péi chāo
hù chāo
shěng chāo
zá chāo
huài chāo
yán chāo
bào chāo
gōng chāo
dà chāo
huì chāo
xiàn chāo
shū chāo
dǎo chāo
lù chāo
zhāi chāo
jiǎng chāo
míng chāo
fèng chāo
guān chāo
chū chāo
wō chāo
liào chāo
jié chāo
màn chāo
kòu chāo
wài chāo
bù chāo
zhōng chāo
shǐ chāo
tiē chāo
bǎo chāo
⒈ 花费钱财，指请客、送礼、资助人等，是一种客气的说法。
引《水浒传》第七回：“甚么道理，叫你众人们坏钞？”
《警世通言·白娘子永镇雷峰塔》：“酒至数盃， 李募事道：‘尊舅，没事教你坏钞做甚么？’”
花钱、破费。《水浒传．第七回》：「甚么道理，叫你众人们坏钞？」《喻世明言．卷四．闲云庵阮三偿冤债》：「夫人一见，便道：『出家人如何烦你坏钞？』尼姑稽首道：『向蒙奶奶布施，今观音圣像已完，山门有幸。』」也作「坏钱」。
1. 不好的；恶劣的，与“好”相对：坏人。坏事。坏习惯。
2. 东西受了损伤，被毁：破坏。败坏。
3. 坏主意：使坏。
4. 用在某些动词或形容词后，表示程度深：忙坏了。
钞读音：chāo钞chāo(1)（名）钞票；纸币：现～。(2)同“抄”。