huài tuí
huài jǔ
huài xióng
huài zuò
huài bāo
huài làn
huài líng
huài jié
huài yā
huài qián
huài dàn
huài sàn
huài jū
huài rén
huài cù
huài shì
huài sǐ
huài chén
huài miè
huài hù
huài gēn
huài tǔ
huài fèi
huài luàn
huài chè
huài liè
huài fù
huài liào
huài bài
huài bìng
huài chuǎn
huài jué
huài mìng
huài tuí
huài huà
huài chu
huài mù
huài shuǐ
huài zì
huài zhàng
huài yě
huài chāo
huài sè
lù jié
líng jié
rǎo jié
zhū jié
zhē jié
è jié
sì jié
bào jié
qián jié
xíng jié
huài jié
míng jié
lán jié
mò jié
shān jié
lǔ jié
hào jié
bì jié
xǐ jié
dào jié
zhòng jié
fén jié
liú jié
fú jié
sōu jié
cuò jié
gōng jié
mó jié
zhì jié
zhuǎn jié
xié jié
dà jié
yòu jié
bīng jié
mó jié
yǒng jié
jiǎo jié
qū jié
huáng jié
bái jié
jū jié
dǎ jié
chāo jié
jī jié
miè jié
yì jié
jiǔ jié
xíng jié
yōng jié
wàn jié
qí jié
yù jié
shā jié
lì jié
pò jié
hēi jié
bì jié
kāi jié
táo jié
kuàng jié
qiān jié
zhōng jié
qiáng jié
yú jié
shāo jié
shù jié
kōng jié
xiá jié
lüè jié
chóu jié
huǒ jié
chén jié
piāo jié
huàn jié
yī jié
zéi jié
bā jié
shí jié
shēng jié
zāo jié
bǎng jié
zhuó jié
zhí jié
lái jié
zhì jié
qiǎng jié
yào jié
kòu jié
yìng jié
cǎn jié
chāo jié
yāo jié
jīng jié
huī jié
wēi jié
lèi jié
yōu jié
⒈ 佛教语。成、住、坏、空四劫之一。谓火、水、风等“大三灾”毁灭众生和世界这一时期，凡历二十小劫。
引《法苑珠林》卷三：“若彼住经坏劫者亦不然，增上福力生彼处故。”
鲁迅《故事新编·补天》：“谁料坏劫到来，天地分崩了。”
1. 不好的；恶劣的，与“好”相对：坏人。坏事。坏习惯。
2. 东西受了损伤，被毁：破坏。败坏。
3. 坏主意：使坏。
4. 用在某些动词或形容词后，表示程度深：忙坏了。
劫读音：jié劫jié(1)（动）抢劫：打～｜～车｜打家～舍。(2)（动）威逼；胁迫：～持。劫jié（名）灾难：浩～｜遭 ～｜后余生～。