huài fèi
huài zuò
huài chè
huài chu
huài chuǎn
huài liào
huài làn
huài jué
huài dàn
huài jū
huài luàn
huài tuí
huài gēn
huài zì
huài jié
huài shì
huài liè
huài xióng
huài huà
huài mù
huài mìng
huài bìng
huài tuí
huài líng
huài chén
huài chāo
huài sàn
huài bài
huài tǔ
huài qián
huài hù
huài yā
huài yě
huài fù
huài jǔ
huài zhàng
huài cù
huài sǐ
huài shuǐ
huài sè
huài bāo
huài rén
huài miè
fú sàn
líng sàn
xiāo sàn
rèn sàn
fán sàn
bō sàn
dùn sàn
sēn sàn
qū sàn
huàn sàn
lán sàn
mǐ sàn
tiāo sàn
huài sàn
shī sàn
pán sàn
yún sàn
pán sàn
jīng sàn
fàng sàn
jiǎn sàn
kuì sàn
lǎn sàn
ào sàn
xiāo sàn
biào sàn
biàn sàn
tuì sàn
dàng sàn
zhǔ sàn
xīn sàn
lěi sàn
tuí sàn
pǔ sàn
chì sàn
bèng sàn
shū sǎn
huī sàn
bān sàn
mí sàn
yí sàn
tāng sàn
mǎn sàn
guāi sàn
yōu sàn
chuī sàn
wù sàn
kuì sàn
chū sàn
fā sàn
pú sàn
bèi sàn
xián sǎn
xié sàn
pàn sàn
mí sàn
sōng sǎn
kuò sàn
xíng sàn
dài sàn
lí sàn
bēn sàn
dì sàn
niǎo sàn
jiǎn sàn
dǎ sàn
jù sàn
shí sàn
jǔ sàn
zǒu sàn
jiǎo sàn
zhēng sàn
piāo sàn
ráo sàn
sì sàn
qīng sàn
wán sàn
fèi sàn
líng sǎn
táo sàn
hè sàn
xiǔ sàn
zhōng sàn
yì sàn
bàn sàn
lún sàn
jí sàn
chì sàn
mí sàn
bīng sàn
jī sàn
lì sàn
pò sàn
wǎ sàn
liǎn sàn
diāo sàn
jiě sàn
miǎo sàn
fēi sàn
xié sàn
shī sàn
xī sàn
pōu sàn
xiāo sàn
xīng sàn
jiǎng sàn
xǐ sàn
fàn sàn
hào sàn
mí sàn
chǐ sàn
qiǎn sàn
cuàn sàn
diāo sàn
shèn sàn
huáng sàn
diāo sàn
yǔ sàn
yí sàn
lí sàn
jiāo sàn
pàn sàn
qiān sàn
fā sàn
sè sàn
bù sàn
báo sàn
pēn sàn
lù sàn
nú sàn
yù sàn
mài sàn
fǔ sàn
bié sàn
mí sàn
jī sàn
chōng sàn
hé sàn
sōng sàn
fēn sàn
yuán sàn
liú sàn
fēng sàn
chāi sǎn
pī san
gěi sàn
shū sàn
màn sàn
huī sàn
pō sàn
⒈ 溃乱，溃散。
引《史记·项羽本纪》：“於是大风从西北而起…… 楚军大乱，坏散，而汉王乃得与数十骑遁去。”
唐元稹《唐故开府仪同三司南阳郡王张公碑文》：“是夕攻愈急， 錡众坏散。”
⒉ 破坏，离散。
引《汉书·刘向传》：“放远佞邪之党，坏散险詖之聚。”
宋司马光《论环州事宜状》：“附顺者抚而安之，以坏散其党。”
1. 不好的；恶劣的，与“好”相对：坏人。坏事。坏习惯。
2. 东西受了损伤，被毁：破坏。败坏。
3. 坏主意：使坏。
4. 用在某些动词或形容词后，表示程度深：忙坏了。
散读音：sàn,sǎn[ sàn ]1. 分开，由聚集而分离：分散。解散。涣散。散落。散失。散逸。
2. 分布，分给：散布。散发（fā）。天女散花。
3. 排遣：散心。散闷（mèn）。
4. 解雇：他干的不好，让那家饭店给散了。