bìng dāng
bìng dì
bìng shì
bìng jìn
bìng bǐ
bìng lián
bìng dié
bìng jià
bìng fēng
bìng shè
bìng gé
bìng lì
bìng tǔ
bìng jiǎn
bìng rì
bìng chuán
bìng shǒu
bìng xù
bìng wén
bìng pèi
bìng lín
bìng hòu
bìng lián
bìng qīn
bìng chuáng
bìng mìng
bìng liú
bìng gū
bìng rán
bìng mén
bìng lì
bìng qiě
bìng zhēn
bìng wǎng
bìng fù
bìng chuán
bìng cún
bìng gǔ
bìng jiǎn
bìng zhí
bìng jiān
bìng wù
bìng xīn
bìng suí
bìng jié
bìng tóng
bìng xíng
bìng juàn
bìng xī
bīng dāo
bìng bāo
bìng jù
bìng sāi
bìng shí
bìng hán
bìng gài
bìng liè
bìng jǔ
bìng zhì
bìng mào
bìng còu
bìng qín
bìng ǒu
bìng lǒng
bìng yuán
bìng pái
bìng dì
bìng kē
bìng chǎn
bìng zhōu
bìng lǘ
bìng tūn
bìng zǎi
bìng jiān
bìng fàng
bìng shā
bìng gòu
bìng bīng
bìng dié
bìng gēng
bìng xiàn
bìng zhòng
bìng jiè
bìng fā
bìng jū
bìng shì
bìng míng
bìng tóu
bìng lì
bìng biān
bìng yòng
bìng yán
bìng zhì
bìng guǐ
bìng qū
bìng huǒ
bìng jiá
bìng chǔ
bìng yù
bìng chéng
bìng hé
bìng shì
bìng rù
bìng chí
bìng bǎng
bìng zuò
bìng àn
bìng chēng
bìng yì
bō gēng
bǐ gēng
kǔ gēng
dōng gēng
kè gēng
jìn gēng
shé gēng
dào gēng
lì gēng
xià gēng
fān gēng
bǐng gēng
fǎn gēng
chén gēng
lǜ gēng
guī gēng
xī gēng
jī gēng
gōng gēng
niú gēng
qiū gēng
huǒ gēng
shē gēng
xún gēng
ǒu gēng
tuì gēng
bìng gēng
shòu gēng
quàn gēng
yàn gēng
qiáng gēng
chūn gēng
bèi gēng
lí gēng
hán gēng
shē gēng
kěn gēng
zhù gēng
nòu gēng
yán gēng
chuò gēng
yǔ gēng
yù gēng
yè gēng
ràng gēng
dōng gēng
qīn gēng
jìn gēng
zhàn gēng
tún gēng
huǒ gēng
tào gēng
xiū gēng
mù gēng
shěng gēng
dài gēng
diào gēng
yōng gēng
nóng gēng
cán gēng
shēn gēng
jí gēng
dùn gēng
kè gēng
ǒu gēng
qiǎn gēng
yún gēng
kū gēng
⒈ 指君民一起耕作。
引《孟子·滕文公上》：“贤者与民并耕而食，饔飱而治。”
《尸子》卷下：“神农氏并耕而王，所以劝耕也。”
1. 合在一起：并拢。合并。兼并。
2. 一齐，平排着：并驾齐驱。并重（zhòng ）。并行（xíng ）。
3. 连词，表平列或进一层：并且。
4. 用在否定词前，加强否定的语气，表不像预料的那样：并不容易。
耕读音：gēng耕gēng（动）用犁把田里的土翻松：～田｜～种｜春～｜精～细作。