chāi pèi
chāi róng
chāi luán
chāi què
chāi qún
chāi liáng
chāi yú
chāi dé
chāi yàn
chāi huán
chāi tóu
chāi fèn
chāi huán
chāi zǐ
chāi niè
chāi gǔ
chāi jīng
chāi ěr
chāi fú
chāi shū
chāi duǒ
chāi zé
chāi duǒ
chāi guó
chāi chuàn
qí liáng
rào liáng
bí liáng
dī liáng
hé liáng
háo liáng
kāng liáng
méi liáng
qú liáng
běi liáng
gàng liáng
gāo liáng
què liáng
dǐng liáng
pō liáng
jǐ liáng
gǔ liáng
qiáo liáng
shān liáng
suǒ liáng
mù liáng
gǒu liáng
jīn liáng
wén liáng
gē liáng
nán liáng
xiū liáng
tuó liáng
yú liáng
dú liáng
dǐ liáng
kāng liáng
biàn liáng
shàng liáng
hú liáng
tī liáng
zuò liáng
wáng liáng
yún liáng
fā liáng
sān liáng
gé liáng
fǎn liáng
fú liáng
chāi liáng
zé liáng
piāo liáng
xì liáng
wú liáng
háo liáng
jú liáng
fēi liáng
jiāng liáng
rào liáng
lù liáng
xū liáng
dāng liáng
xiàn liáng
jiāng liáng
jiǔ liáng
héng liáng
hù liáng
chuān liáng
dòng liáng
tóng liáng
wēi liáng
guà liáng
dài liáng
bēi liáng
wú liáng
dié liáng
jù liáng
xiū liáng
zhū liáng
qiū liáng
jià liáng
liǎng liáng
jù liáng
héng liáng
xiǎo liáng
qiáo liáng
tí liáng
shā liáng
bǎi liáng
guò liáng
tí liáng
yù liáng
diāo liáng
huà liáng
fén liáng
rào liáng
tiào liáng
pāo liáng
tóng liáng
qǔ liáng
fèng liáng
huí liáng
qiú liáng
zhù liáng
guān liáng
qiáng liáng
diàn liáng
chéng liáng
jiāng liáng
hóng liáng
jīn liáng
hòu liáng
lǚ liáng
qí liáng
dōu liáng
yuán liáng
xìng liáng
xióng liáng
dà liáng
xiāo liáng
hú liáng
fēi liáng
cháo liáng
juàn liáng
méi liáng
chē liáng
xuán liáng
tiān liáng
èr liáng
huā liáng
yán liáng
zòng liáng
héng liáng
dòng liáng
qín liáng
⒈ 钗的主干部分。
引北周庾信《镜赋》：“悬媚子於搔头，拭釵梁於粉絮。”
倪璠注：“言釵梁用粉絮拭之，其色光明也。”
宋周邦彦《渔家傲·般涉》词：“日照釵梁光欲溜，循阶竹粉霑衣袖。”
清龚自珍《临江仙》词之二：“酒渴思茶交午夜，沉烟閒拨釵梁。”
钗chāi（名）妇女别在发髻上的一种首饰；由两股簪子合成。
梁读音：liáng梁liáng(1)（名）水平方向的长条形承重构件。木结构屋架中专指顺着前后方向架在柱子上的长条。(2)（名）通常也指檩：正～｜二～｜无～殿。(3)（名）桥：桥～｜津～。(4)（名）物体中间隆起成长条的部分：鼻～｜山～。梁liáng(1)（名）战国时魏国迁都大梁（今河南开封）后；改称梁。(2)（名）南朝之一；公元502…557；萧衍所建。参看〔南北朝〕。(3)（名）后梁。(4)（名）（Liánɡ）姓。