kuì suō
kuì xī
kuì huǐ
kuì è
kuì tàn
kuì qū
kuì fèn
kuì nǜ
kuì duì
kuì rǔ
kuì chǐ
kuì sàng
kuì tì
kuì pèi
kuì jiù
kuì qíng
kuì chàn
kuì ràng
kuì huáng
kuì miǎn
kuì cí
kuì nǎn
kuì gǎn
kuì xiū
kuì cán
kuì xù
kuì zhuó
kuì zuò
kuì xiào
kuì hèn
kuì jù
kuì sè
kuì dài
kuì lì
kuì sǐ
kuì yuè
kuì cè
kuì jù
kuì hé
kuì qiè
kuì wèi
kuì xíng
kuì lì
kuì shā
kuì jiǒng
kuì nù
kuì tòng
kuì jiù
kuì xiè
kuì lì
kuì qiē
kuì hàn
kuì xīn
kuì nǎo
kuì fù
kuì yán
kuì fú
kuì dàn
kuì sǒng
kuì pà
kuì fèn
kuì jǔ
kuì fú
bào jiù
xīn jiù
sù jiù
chǐ jiù
cán jiù
nèi jiù
qióng jiù
qiàn jiù
zì jiù
yuàn jiù
bēi jiù
āi jiù
zài jiù
jí jiù
fù jiù
kǒng jiù
lì jiù
jīn jiù
zāi jiù
fù jiù
xiōng jiù
jiān jiù
yí jiù
bù jiù
xián jiù
kuì jiù
bìng jiù
tòng jiù
láo jiù
dùn jiù
愧疚kuìjiù
(1) 惭愧内疚
英be ashamed and uneasy⒈ 惭愧而内疚。
引叶圣陶《病夫》:“但是迟疑了好久,那种愧疚的情绪渐渐淡薄了。”
公刘《哀诗魂》诗:“我赶来北京看你,带着愧疚和惶怵。”
惭愧内疚。
如:「朋友有难时,不能及时援救,让他感到非常的愧疚。」