kuì zhuó
kuì jǔ
kuì shā
kuì ràng
kuì qíng
kuì jù
kuì tì
kuì jiù
kuì pà
kuì fèn
kuì miǎn
kuì sǒng
kuì duì
kuì fú
kuì gǎn
kuì nù
kuì chàn
kuì sè
kuì fù
kuì nǎn
kuì nǎo
kuì sàng
kuì qū
kuì sǐ
kuì xiè
kuì hèn
kuì xù
kuì qiē
kuì xiū
kuì lì
kuì zuò
kuì xiào
kuì jù
kuì tòng
kuì huǐ
kuì suō
kuì fèn
kuì cí
kuì jiù
kuì pèi
kuì xī
kuì hé
kuì fú
kuì nǜ
kuì cè
kuì hàn
kuì chǐ
kuì wèi
kuì xīn
kuì huáng
kuì lì
kuì yuè
kuì dàn
kuì yán
kuì rǔ
kuì tàn
kuì xíng
kuì è
kuì jiǒng
kuì dài
kuì qiè
kuì cán
kuì lì
rǔ hé
jì hé
xiè hé
gǎn hè
cán hé
kū hé
yáng hé
yǎng hé
yī hé
zài hè
dān hè
xián hé
qīng hé
xí hé
bài hé
shē hé
bì hé
jīn hé
zhēn hé
bó hé
xiāng hé
fēng hé
zhàn hé
zǐ hé
kè hè
hán hé
yù hé
shì hè
mù hé
qīng hé
diàn hè
jiān hé
zhòng hè
zǎi hé
pú hé
yù hé
kuì hé
chū hé
juàn hé
káng hé
bò he
qǔ hé
yín hé
chéng hé
qìng hé
juàn hé
fù hè
diàn hé
tóng hé
bō hé
wéi hè
jì hé
ǒu hé
suǒ hé
bō hé
kuì hé
⒈ 犹感荷。谓受惠承情而感愧不安。
引唐裴铏《传奇·孙恪》：“﹝女﹞指青衣谓恪曰：‘少有所须，但告此辈。’ 恪愧荷而已。”
宋苏轼《答孙志康书》：“故因循至今，遂辱专使，手书累幅，愧荷深矣。”
清蒲松龄《聊斋志异·罗刹海市》：“龙君执爵而向客曰：‘寡人所怜女，未有良匹，愿累先生，先生倘有意乎？’生离席愧荷，唯唯而已。”