wèi cún
wèi láo
wèi lì
wèi suí
wèi huái
wèi jiě
wèi mǐn
wèi huì
wèi jiè
wèi yàn
wèi fǔ
wèi jí
wèi jiàn
wèi jì
wèi fǔ
wèi yǐn
wèi quàn
wèi miǎn
wèi xǐ
wèi jiè
wèi yàn
wèi jiè
wèi nà
wèi hūn
wèi shěng
wèi wèn
wèi diào
wèi shì
wèi shì
wèi yù
wèi jié
wèi ān
wèi wèn
wèi yǎn
wèi pì
wèi yù
cè miǎn
lǜ miǎn
jiā miǎn
qiān miǎn
lì miǎn
zèng miǎn
kè miǎn
zì miǎn
cuì miǎn
fèn miǎn
kùn miǎn
jīn miǎn
miǎn miǎn
hù miǎn
gòng miǎn
qìng miǎn
jǐng miǎn
xù miǎn
láo miǎn
guī miǎn
jiào miǎn
quàn miǎn
jiè miǎn
hé miǎn
qiáng miǎn
chì miǎn
yù miǎn
mǐn miǎn
bāo miǎn
kuān miǎn
dī miǎn
fǔ miǎn
mǐn miǎn
mǐn miǎn
jī miǎn
xùn miǎn
qín miǎn
jiāo miǎn
fěng miǎn
wèi miǎn
diào miǎn
dūn miǎn
慰勉wèimiǎn
(1) 抚慰勉励
[.好工具]英fort and encourage⒈ 慰问勉励。
引《六韬·盈虚》：“尽力农桑者，慰勉之。”
《新唐书·韦安石传》：“安石跪奏：‘商等贱类，不当戏殿上。’顾左右引出，坐皆失色。后以安石辞正，改容慰勉。”
清纳兰性德《渌水亭杂识》卷二：“熙先望风吐款，辞气不挠，上奇其才，遣人慰勉之。”
冰心《庄鸿的姊姊》：“她每次给我写信，也都是一篇恳挚慰勉的话。”
慰劳勉励。
慰wèi(1)（动）使人心情安适：安～。(2)（动）心安：欣～。
勉读音：miǎn勉miǎn(1)（动）努力：奋～。(2)（动）勉励：共～｜江～｜嘉～。(3)（动）力量不够而尽力做：～强｜～为其难。