wèi jié
wèi huái
wèi yǐn
wèi diào
wèi yù
wèi jì
wèi fǔ
wèi mǐn
wèi suí
wèi jiě
wèi fǔ
wèi nà
wèi yàn
wèi láo
wèi yǎn
wèi jí
wèi huì
wèi quàn
wèi wèn
wèi shěng
wèi shì
wèi yù
wèi jiè
wèi hūn
wèi lì
wèi ān
wèi wèn
wèi xǐ
wèi shì
wèi jiè
wèi yàn
wèi cún
wèi miǎn
wèi jiàn
wèi pì
wèi jiè
yǎn jiàn
jǔ jiàn
lín jiàn
kǒu jiàn
è jiàn
guàn jiàn
yōu jiàn
juān jiàn
yuè jiàn
fā jiàn
huá jiàn
gòng jiàn
gǎo jiàn
zī jiàn
jiāo jiàn
lùn jiàn
jiān jiàn
luó jiàn
fén jiàn
gāo jiàn
fēng jiàn
zì jiàn
bāo jiàn
tǐ jiàn
wèi jiàn
jiě jiàn
pǔ jiàn
xiǎng jiàn
gǎo jiàn
róng jiàn
suì jiàn
xiāng jiàn
pú jiàn
shǒu jiàn
téng jiàn
gǎo jiàn
fù jiàn
gǎo jiàn
shǔ jiàn
xí jiàn
dǐng jiàn
fù jiàn
cáo jiàn
pí jiàn
biǎo jiàn
xiè jiàn
yán jiàn
gōng jiàn
miù jiàn
jìn jiàn
yù jiàn
wèi jiàn
zhāo jiàn
lì jiàn
kuā jiàn
chāo jiàn
zhuī jiàn
jí jiàn
bàng jiàn
zhuó jiàn
tuī jiàn
yīng jiàn
zōng jiàn
yǐn jiàn
cuò jiàn
chēng jiàn
píng jiàn
mù jiàn
qǐn jiàn
jǐn jiàn
bǎo jiàn
shēn jiàn
kuí jiàn
shàn jiàn
tán jiàn
zōng jiàn
lǐng jiàn
chūn jiàn
cuò jiàn
jiā jiàn
huì jiàn
jiào jiàn
cí jiàn
yìng jiàn
cǎo jiàn
fáng jiàn
xiǎng jiàn
kuì jiàn
dēng jiàn
bīn jiàn
⒈ 犹慰藉。
引《汉书·匈奴传下》：“﹝匈奴﹞既服之后，慰荐抚循，交接赂遗，威仪俯仰，如此之备也。”
唐柳宗元《与太学诸生书》：“乃知欲烦阳公宣风裔土，覃布美化於黎献也，遂宽然少喜，如获慰荐於天子休命。”
⒉ 犹推荐。
引唐刘禹锡《故荆南节度推官董府君墓志》：“弱岁嗜属诗，工弈棋，用是索合於贵游，多所慰荐。”
宋王禹偁《监察御史朱府君墓志铭》：“有郭令之慰荐，受太宗之殊遇，而不及显位，命使然也。”
明沉德符《野获编·著述·吕焦二书》：“吕时已徙少司寇，亦因此乞身归。其慰荐之疏相继满公车，然尚未出山也。”
慰wèi(1)（动）使人心情安适：安～。(2)（动）心安：欣～。
荐读音：jiàn荐jiàn（动）推举；介绍：举～｜推～｜～人。荐jiàn(1)（名）〈书〉草。(2)（名）〈书〉草垫子：草～。