fěng sòng
fěng zàn
fěng zhòu
fěng wán
fěng tuō
fěng shuō
fěng lùn
fěng yuàn
fěng cǎi
fěng shū
fěng chuán
fěng lì
fěng shù
fěng yì
fěng yù
fěng qiē
fěng jiè
fěng niàn
fěng zhòu
fěng dú
fěng shàn
fěng miǎn
fěng shù
fěng cí
fěng jiàn
fěng jīng
fěng jī
fěng zhǐ
fěng lì
fěng wán
fěng jiū
fěng wù
fěng gào
fěng fěng
fěng yì
fěng xīng
fěng wèi
fěng cháo
fěng xí
fěng lìng
fěng yù
fěng yù
fěng bài
fěng jiě
fěng yǒng
fěng cì
fěng dòng
fěng xí
fěng tuō
fěng dào
fěng shuō
fěng shì
fěng zhòu
fěng yì
fěng xié
fěng shì
fěng zhí
fěng chí
fěng zhào
fěng xiào
fěng quàn
hù miǎn
diào miǎn
quàn miǎn
hé miǎn
xùn miǎn
jiāo miǎn
láo miǎn
qín miǎn
cè miǎn
chì miǎn
wèi miǎn
qiáng miǎn
kùn miǎn
lǜ miǎn
jī miǎn
jiā miǎn
yù miǎn
jǐng miǎn
jīn miǎn
dī miǎn
xù miǎn
qìng miǎn
jiè miǎn
zì miǎn
kuān miǎn
mǐn miǎn
mǐn miǎn
jiào miǎn
fǔ miǎn
gòng miǎn
guī miǎn
bāo miǎn
mǐn miǎn
zèng miǎn
qiān miǎn
fěng miǎn
cuì miǎn
kè miǎn
fèn miǎn
miǎn miǎn
dūn miǎn
lì miǎn
⒈ 教诲劝勉。
引宋欧阳修《<苏氏文集>序》:“其后天子患时文之弊,下詔书讽勉学者以近古,由是其风渐息。”
清薛福成《应诏陈言疏》:“虽其桀驁贪诈,若李世忠、陈国瑞之流,苟有一节可用,必给以函牘,殷勤讽勉,奬其长而指其过。”
讽fěng(1)(动)用含蓄的话指责或劝告。(2)(动)〈书〉诵读。
勉读音:miǎn勉miǎn(1)(动)努力:奋~。(2)(动)勉励:共~|江~|嘉~。(3)(动)力量不够而尽力做:~强|~为其难。