léng jùn
léng gū
léng céng
léng zhuī
léng pù
léng zi
léng kǎn
léng àn
léng léng
léng dié
léng céng
léng jīng
léng biān
léng sǒng
léng zēng
léng wēi
léng fèng
léng ruì
léng guō
léng jié
léng jiǎo
léng jìng
léng dà
léng zhù
léng xíng
léng tí
léng chēng
guān guō
nán guō
chán guō
yì guō
tóng guō
jiǎ guō
ěr guō
shí guō
fù guō
qīng guō
dōng guō
jiāng guō
chán guō
ròu guō
yǐ guō
chǐ guō
xī guō
gōu guō
kuāng guō
yá guō
lún guō
xiè guō
xǔ guō
fù guō
chì guō
liǔ guō
fú guō
shān guō
cūn guō
jùn guō
jiāo guō
jī guō
fù guō
fāng guō
biān guō
luó guō
xiá guō
fū guō
shì guō
lǐ guō
chéng guō
dài guō
shuǐ guō
běi guō
zhōu guō
léng guō
⒈ 犹轮廓。
引唐王建《和少府崔卿微雪早朝》：“无多白玉阶前溼，积渐青松叶上乾。粉画南山稜郭出，初晴一半隔云看。”
唐来鹄《金钱花》诗：“也无稜郭也无神，露洗还同铸出新。”
1. 物体上的条状突起，或不同方向的两个平面相连接的部分：棱角。瓦棱。棱椎（多面体的一种）。三棱镜。模棱两可。
2. 神灵之威，威势：威棱。
郭读音：guō郭guō(1)（名）古代在城的外围加筑的一道城墙：城～｜东～。(2)（Guō）姓。