léng léng
léng jié
léng tí
léng guō
léng gū
léng pù
léng chēng
léng fèng
léng xíng
léng jìng
léng zi
léng wēi
léng biān
léng dié
léng àn
léng jiǎo
léng sǒng
léng zhuī
léng céng
léng céng
léng zēng
léng jùn
léng zhù
léng dà
léng ruì
léng jīng
léng kǎn
shān àn
niè àn
duàn àn
chéng àn
guī àn
bó àn
dēng àn
biān àn
qì àn
dào àn
gāo àn
pán àn
bǐ àn
piān àn
wěi àn
qí àn
qiáng àn
liǔ àn
yí àn
liè àn
yán àn
yá àn
yá àn
suì àn
hù àn
tián àn
wú àn
xuān àn
chǔ àn
gé àn
pāi àn
xíng àn
mù àn
zhǎn àn
fēng àn
yán àn
cǐ àn
jué àn
niè àn
guǎng àn
zuǒ àn
léi àn
dī àn
jué àn
fǎ àn
qīng àn
kuí àn
tuí àn
yīn àn
wéi àn
ào àn
míng àn
kēng àn
shàng àn
jiā àn
bà àn
sào àn
yǐn àn
yá àn
liǎng àn
chì àn
lín àn
qǐ àn
dī àn
léng àn
qì àn
kào àn
yáo àn
jué àn
lí àn
kēng àn
bǎn àn
hǎi àn
le àn
bāng àn
hé àn
hú àn
jīn àn
mǒ àn
chā àn
fēng àn
yě àn
táng àn
pàn àn
què àn
duì àn
ào àn
jiāo àn
kǒu àn
dài àn
tú àn
yì àn
hù àn
wù àn
yān àn
hé àn
suí àn
mí àn
hú àn
kāi àn
xíng àn
yù àn
pàn àn
lǒng àn
⒈ 谓端方严正，不同凡俗。
引《南史·沉文季传》：“文季风采稜岸，善於进止，司徒褚彦回当时贵望，颇以门户裁之。”
《太平广记》卷一九二引五代刘□ 《耳目记·墨君和》：“母怀姙之时，曾梦胡僧携一孺子，面色光黑，授之曰：‘与尔为子，他日必大得力。’既生之，眉目稜岸，肌肤若鉄。”
1. 物体上的条状突起，或不同方向的两个平面相连接的部分：棱角。瓦棱。棱椎（多面体的一种）。三棱镜。模棱两可。
2. 神灵之威，威势：威棱。
岸读音：àn岸àn(1)（名）江河湖海等水边的陆地：彼～｜海～｜～边｜口～。(2)（形）〈书〉高大；高傲：伟～｜傲～｜魁～。