qiǎn zhòu
qiǎn guān
qiǎn shū
qiǎn sàn
qiǎn zhì
qiǎn sòng
qiǎn shī
qiǎn jūn
qiǎn zuì
qiǎn jiàng
qiǎn lèi
qiǎn wèn
qiǎn yán
qiǎn shù
qiǎn cí
qiǎn chē
qiǎn guī
qiǎn chú
qiǎn zhào
qiǎn shǔ
qiǎn liú
qiǎn huái
qiǎn jì
qiǎn fú
qiǎn diàn
qiǎn huàn
qiǎn fàn
qiǎn jù
qiǎn yì
qiǎn shī
qiǎn cè
qiǎn chì
qiǎn shī
qiǎn yù
qiǎn yuán
qiǎn mèn
qiǎn jià
qiǎn è
qiǎn yù
qiǎn xián
qiǎn shì
qiǎn fǎn
qiǎn dòng
qiǎn fā
qiǎn xíng
qiǎn chóu
qiǎn cí
qiǎn shēng
qiǎn xìng
qiǎn shì
qiǎn zé
qiǎn lìng
qiǎn hái
qiǎn qíng
qiǎn zhé
qiǎn rì
qiǎn jì
qiǎn pài
qiǎn xìn
qiǎn chà
qiǎn āi
qiǎn jià
qiǎn bì
qiǎn yòng
qiǎn shǐ
qiǎn jué
bài xīng
shǐ xīng
fán xìng
jì xīng
suǒ xīng
xǐ xing
shí xìng
chěng xīng
sǎo xìng
chá xīng
chuàng xīng
gēng xīng
gū xìng
chèn xīng
wàng xīng
juě xīng
yóu xìng
chù xìng
fèn xīng
fán xīng
péng xīng
bǐ xīng
dǔ xīng
jué xīng
fā xìng
shī xìng
dà xīng
xiāo xīng
wèi xīng
bài xìng
huān xīng
gòu xìng
liè xìng
huáng xīng
jìn xīng
shào xīng
sù xìng
qù xīng
fēng xīng
jìn xìng
chāng xīng
jì xìng
dǐng xīng
zhōng xīng
hào xīng
fū xīng
zuò xīng
chūn xìng
fěng xīng
jiǔ xìng
fèn xīng
yǎ xìng
qiǎn xìng
jì xìng
zhǒng xīng
gāo xìng
dài xīng
bīn xīng
fù xīng
jūn xìng
dié xīng
zàn xīng
méi xīng
gǔ xìng
háo xìng
dàn xīng
qǐn xīng
nà xīng
gǎn xìng
bāng xīng
chén xìng
lóng xīng
fá xìng
lóng xīng
bó xīng
qīng xìng
kāi xīng
jí xìng
fèn xīng
zhòu xīng
yǎn xìng
shàn xīng
dì xīng
jī xīng
yú xìng
jí xīng
dēng xīng
qiū xìng
kuáng xīng
hān xīng
guī xìng
màn xìng
chéng xīng
wèi xīng
yì xìng
guān xìng
bèi xìng
yī xīng
chéng xìng
suí xīng
qíng xìng
bá xīng
yì xìng
cháng xīng
zhèn xīng
bù xīng
fèi xīng
yín xīng
tán xìng
wán xìng
yù xìng
bǐ xīng
xīn xīng
wú xìng
huà xìng
jiā xīng
zhào xīng
⒈ 抒发情怀，解闷散心。
引唐杜甫《可惜》诗：“宽心应是酒，遣兴莫过诗。”
元曾瑞《喜春来·寻乐》曲：“湖山遣兴还诗债，杖履寻芳释闷怀。”
《儒林外史》第十五回：“偶尔遣兴之作，颇不足观。”
袁鹰《不灭的诗魂》：“他一生写了那么多诗，却很少单纯消闲遣兴的笔墨。”
指诗文随兴而作，以发抒情怀。《儒林外史．第一五回》：「憨仙便是贱号，偶尔遣兴之作，颇不足观。」也作「遣意」。
遣qiǎn(1)（动）派遣；打发：差～｜调～｜派～｜驱～｜先～｜调兵～将。(2)（动）消除；发泄：排～｜消～｜～闷。
兴读音：xīng,xìng[ xìng ]1. 对事物感觉喜爱的情绪：兴味。兴致。豪兴。雅兴。败兴。游兴。扫兴。即兴。助兴。兴高采烈。