páng wǔ
páng nì
páng cè
páng niǔ
páng huáng
páng hé
páng shī
páng qiāo
páng chuān
páng shōu
páng mín
páng zōng
páng zhé
páng zuò
páng fù
páng bó
páng jī
páng jī
páng qiú
páng rù
páng shā
páng yóu
páng dài
páng pái
páng zōu
páng huáng
páng fēng
páng xiè
páng náo
páng yì
páng zhī
páng shè
páng lù
páng chē
páng shì
páng pái
páng xíng
páng lì
páng wěi
páng zhù
páng xiàn
páng mén
páng lì
páng shēng
páng jiù
páng qī
páng biān
páng qīn
páng guān
páng shè
páng yì
páng pàn
páng jì
páng jù
páng lù
páng zuǒ
páng yán
páng luó
páng yǐn
páng guó
páng pì
páng shǔ
páng zé
páng hù
páng lì
páng rén
páng gǔ
páng tīng
páng jùn
páng jìn
páng huò
páng jī
páng báo
páng cān
páng qū
páng niè
páng shī
páng dào
páng kāi
páng bó
páng guāng
páng xiāng
páng cháo
páng yì
páng wù
páng táng
páng pò
páng sōu
páng guàn
páng chūn
páng gào
páng shuō
páng jí
páng fú
páng ài
páng mí
páng qī
páng fú
páng qí
páng náng
páng chàng
páng biān
páng jiē
páng zhuǎn
páng luò
páng tōng
páng xiāo
páng shì
páng jī
páng yuán
páng tī
páng pī
páng tiào
páng diē
páng cháo
páng zhān
páng lài
páng qí
páng bèi
páng zī
páng zhèng
páng chū
páng lín
páng zhī
páng wǔ
páng sōu
páng bái
páng miàn
páng zuò
páng páng
páng xì
páng jiā
páng míng
bàng wǔ
páng zhǔ
⒈ 旁支的庶子。
引《资治通鉴·宋明帝泰始七年》：“夫危亡之君，未尝不先弃本枝，嫗煦旁孼。”
胡三省注：“《説文》：‘庶子为孼。’旁孼，旁枝之庶子也。”
1. 左右两侧：旁边。旁侧。旁门。旁出。旁听。旁若无人。
2. 其他，另外：旁人。旁的话。触类旁通。责无旁贷。旁证。旁白（戏剧角色背着台上其他剧中人对观众说的话）。旁落。
3. 广，广泛：旁征博引。
4. 邪、偏：旁门左道。
5. 汉字形体中常常出现的某些组成部分：偏旁。竖心旁儿。
孼读音：niè同“孽”。