páng qí
páng mén
páng jùn
páng shī
páng zī
páng xì
páng qiú
páng shōu
páng zōng
páng pái
páng wǔ
páng xiāng
páng luò
páng hé
páng jī
páng huáng
páng zhù
páng wǔ
páng shuō
páng qiāo
páng mín
páng sōu
páng diē
páng zuò
páng yì
páng qū
páng fēng
páng pī
páng zuǒ
páng zhé
páng cháo
páng tī
páng hù
páng jì
páng zhǔ
páng qí
páng táng
páng jìn
páng páng
páng lín
páng lài
páng yóu
páng yì
páng xiè
páng huáng
páng bái
páng bó
páng zé
páng nì
páng shì
páng zhèng
páng jī
páng guàn
páng qīn
páng shī
páng náng
páng miàn
páng zhī
páng cè
páng jī
páng zhān
páng chūn
páng xiàn
páng míng
páng kāi
páng qī
páng biān
páng wù
páng wěi
páng fù
páng lì
páng cān
páng zhī
páng pái
páng xíng
páng shè
páng yán
páng shēng
páng fú
páng rù
páng qī
páng guān
páng niǔ
páng dài
páng lì
páng biān
páng chuān
páng gào
páng yì
páng lù
páng yuán
páng shǔ
páng tiào
páng ài
páng sōu
páng tīng
páng pò
páng cháo
páng pì
páng lì
páng lù
páng luó
páng chē
páng jī
páng shā
páng zuò
páng huò
páng chū
páng bèi
páng guāng
páng mí
páng jiā
páng yǐn
páng zhuǎn
páng chàng
páng shè
páng jù
páng guó
páng zōu
páng rén
páng dào
páng niè
páng jiù
páng tōng
bàng wǔ
páng gǔ
páng fú
páng jiē
páng shì
páng jí
páng pàn
páng bó
páng xiāo
páng báo
páng náo
bàng táng
ná táng
héng táng
xuān táng
liǎng táng
xián táng
lǐ táng
huāng táng
páng táng
tuí táng
cāng táng
gāo táng
shèng táng
xíng táng
měi táng
nán táng
bì táng
jù táng
hòu táng
mǎ táng
tuí táng
zhù táng
dī táng
sān táng
tuí táng
qīng táng
qú táng
dì táng
yán táng
běi táng
zhān táng
sì táng
chū táng
zhōng táng
wǎn táng
hào táng
bái táng
⒈ 彩纹石。
引《汉书·司马相如传上》：“珉玉旁唐，玢豳文磷。”
颜师古注：“旁唐，文石也。‘唐’字本作‘碭’。言珉玉及石并玢豳也。”
一说磅礴，广大。 《文选·司马相如＜上林赋＞》：“珉玉旁唐。”
李善注引郭璞曰：“旁唐，言磐礴也。”
1. 左右两侧：旁边。旁侧。旁门。旁出。旁听。旁若无人。
2. 其他，另外：旁人。旁的话。触类旁通。责无旁贷。旁证。旁白（戏剧角色背着台上其他剧中人对观众说的话）。旁落。
3. 广，广泛：旁征博引。
4. 邪、偏：旁门左道。
5. 汉字形体中常常出现的某些组成部分：偏旁。竖心旁儿。
唐读音：táng唐táng(1)（形）（言谈）虚夸：～大无验。(2)（形）空；徒然：功不～捐（功夫不白费）。(3)（名）传说中的朝代名；尧所建。(4)（名）唐朝。(5)（名）后唐。(6)（名）姓。