páng lù
páng huò
páng lài
páng guān
páng zōu
páng dào
páng zé
páng zuò
páng tiào
páng kāi
páng guàn
páng niè
páng yóu
páng tōng
páng yán
páng pī
páng jī
páng guó
páng chē
páng zōng
páng zhān
páng wù
páng jī
páng zuò
páng mí
páng biān
páng náng
páng shēng
páng fēng
páng hé
páng jìn
páng qiāo
páng xiāng
páng luò
páng cháo
páng zhǔ
páng chū
páng nì
páng yì
páng chūn
páng lì
páng rén
páng shè
páng hù
páng xiàn
páng fú
páng mín
páng jī
páng wǔ
páng gǔ
páng cè
páng xiāo
páng biān
páng tīng
páng miàn
páng gào
páng páng
páng pì
páng pái
páng wěi
páng zhuǎn
páng qī
páng shī
páng báo
páng jùn
páng shǔ
páng sōu
páng niǔ
páng bèi
páng qī
páng yì
páng xì
páng lù
páng qū
páng fù
páng qiú
páng qí
páng bái
páng diē
páng míng
páng shè
páng yǐn
páng zī
páng shuō
páng cháo
páng bó
páng mén
páng zhù
páng wǔ
páng jì
páng táng
páng rù
páng jí
páng lì
páng yì
páng pái
páng qīn
páng lì
páng xiè
páng xíng
páng pò
páng shī
páng shōu
páng yuán
páng chàng
páng ài
páng chuān
páng shì
páng bó
páng zhī
páng náo
páng zuǒ
páng huáng
páng sōu
páng jiā
páng cān
páng lín
páng guāng
páng pàn
páng dài
páng shì
páng jù
páng luó
páng fú
páng huáng
páng zhèng
páng qí
páng jiē
páng zhé
páng jiù
páng shā
bàng wǔ
páng tī
páng jī
páng zhī
chū qī
shuāng qī
hòu qī
zhèng qī
dí qī
méi qī
fū qī
rén qī
shān qī
gù qī
cì qī
shēng qī
lìng qī
yí qī
pàn qī
chù qī
xiào qī
jūn qī
yì qī
qǐ qī
yán qī
běn qī
pìn qī
xuán qī
hūn qī
yù qī
guǐ qī
shù qī
páng qī
cūn qī
hóng qī
piān qī
qǔ qī
yàn qī
qì qī
guǎ qī
xiǎo qī
qióng qī
shào qī
shǒu qī
fà qī
xié qī
nǚ qī
diǎn qī
jiāo qī
tóu qī
xià qī
shuāi qī
chū qī
jīng qī
lái qī
qiān qī
bàng qī
guī qī
qián qī
rén qī
xián qī
⒈ 妾。
引《宋史·刘昌言传》：“﹝昌言﹞委母妻乡里，十餘年不迎侍，别娶旁妻。”
清俞正燮《癸巳类稿·释小补楚语笄内则总角义》：“小妻曰妾……曰旁妻，曰庶妻。”
妾、侧室。也作「傍妻」。
1. 左右两侧：旁边。旁侧。旁门。旁出。旁听。旁若无人。
2. 其他，另外：旁人。旁的话。触类旁通。责无旁贷。旁证。旁白（戏剧角色背着台上其他剧中人对观众说的话）。旁落。
3. 广，广泛：旁征博引。
4. 邪、偏：旁门左道。
5. 汉字形体中常常出现的某些组成部分：偏旁。竖心旁儿。
妻读音：qī,qì[ qī ]1. 男子的配偶：妻子。妻室（指妻子）。妻小（妻子和儿女）。妻离子散。