páng shēng
páng rù
páng chàng
páng shè
páng zuò
páng pī
páng mín
páng zhī
páng bó
páng chūn
páng qī
páng jiù
páng hé
páng yóu
páng shì
páng lù
páng huò
páng wěi
páng guàn
páng fú
páng cháo
páng bái
páng jī
páng yì
páng jù
páng luò
páng yì
páng jī
páng cè
páng niè
páng cháo
páng lì
páng xiāng
páng qí
páng qiú
páng tiào
páng jìn
páng wǔ
páng shī
páng tīng
páng shì
páng shōu
páng fēng
páng gào
páng hù
páng lài
páng lì
páng báo
páng zhù
páng zhān
páng tī
páng dài
páng gǔ
páng jì
páng náo
páng sōu
páng biān
páng jī
páng zhèng
páng zhé
páng zuǒ
páng zōng
páng tōng
páng jiē
páng zé
páng kāi
páng jùn
páng biān
páng náng
páng wù
páng shǔ
páng chē
páng zhuǎn
páng dào
páng jiā
páng shè
páng xiàn
páng nì
páng xíng
páng xiāo
páng qī
páng fú
páng zhī
páng bó
páng zī
páng guāng
páng yì
páng cān
páng zhǔ
páng qí
páng luó
páng jí
páng pái
páng qū
páng qiāo
páng lín
páng shī
páng pì
páng rén
páng zuò
páng niǔ
páng chuān
páng zōu
páng huáng
páng pái
páng xiè
páng fù
páng guó
páng lù
páng páng
páng diē
páng sōu
páng qīn
páng wǔ
páng mí
bàng wǔ
páng shā
páng ài
páng chū
páng bèi
páng lì
páng shuō
páng yǐn
páng pàn
páng guān
páng mén
páng huáng
páng xì
páng yuán
páng yán
páng miàn
páng pò
páng táng
páng míng
páng jī
jiǔ zhī
gù zhī
táo zhī
gōu zhī
fán zhī
dì zhī
gàn zhī
guì zhī
yā zhī
fán zhī
niè zhī
jiǎn zhī
luán zhī
jiū zhī
qī zhī
wēi zhī
fēn zhī
jiāo zhī
zhè zhī
sūn zhī
lì zhī
jiū zhī
kē zhī
qiāng zhī
shuāng zhī
liǔ zhī
lián zhī
qiú zhī
xiāng zhī
gāo zhī
xiāng zhī
qióng zhī
chā zhī
sǎn zhī
líng zhī
xī zhī
xún zhī
héng zhī
zhé zhī
xì zhī
yī zhī
niè zhī
běn zhī
yā zhī
huáng zhī
páng zhī
chūn zhī
kē zhī
yè zhī
qióng zhī
xíng zhī
shēn zhī
lún zhī
huā zhī
yā zhī
nìng zhī
huáng zhī
kū zhī
dān zhī
nèn zhī
jīn zhī
niǎn zhī
qióng zhī
dòu zhī
chán zhī
pán zhī
chán zhī
zhuó zhī
lì zhī
fù zhī
zhú zhī
pián zhī
fēng zhī
jǐ zhī
fēng zhī
yáng zhī
qióng zhī
bǎi zhī
yīng zhī
chuí zhī
jīng zhī
hóng zhī
líng zhī
tiān zhī
nán zhī
guǒ zhī
tiáo zhī
shù zhī
bié zhī
cè zhī
谓旁生hAo86.歧出。
侧生的枝条。
旁支。指嫡亲以外的支属。
⒈ 谓旁生歧出。
引《庄子·骈拇》：“此皆多駢旁枝之道，非天下之至正也。”
清方苞《书李习之卢坦传后》：“太史公作《史记》，藏之名山，副在京师，然中间多駢旁枝。”
⒉ 侧生的枝条。
引唐姚合《送别友人》诗：“泉落林梢多碎滴，松生石底足旁枝。”
1. 左右两侧：旁边。旁侧。旁门。旁出。旁听。旁若无人。
2. 其他，另外：旁人。旁的话。触类旁通。责无旁贷。旁证。旁白（戏剧角色背着台上其他剧中人对观众说的话）。旁落。
3. 广，广泛：旁征博引。
4. 邪、偏：旁门左道。
5. 汉字形体中常常出现的某些组成部分：偏旁。竖心旁儿。
枝读音：zhī[ zhī ]1. 由植物主干上分出来的茎条：树枝。枝干（gàn ）。竹枝。节外生枝。枝柯。枝节（ａ．由一件事生发的其他问题；ｂ．细碎的，不重要的）。
2. 量词，指杆形的：一枝铅笔。
3. 古同“支”，支持，分支。