děng chóu
děng huì
děng zhì
děng shì
děng hào
děng dài
děng jìng
děng shā
děng shǒu
děng qīn
děng yóu
děng shū
děng de
děng qī
děng wǔ
děng tóu
děng cì
děng shì
děng lún
děng wéi
děng hào
děng qì
děng yīn
děng píng
děng hǎo
děng xiào
děng nài
děng dì
děng yàng
děng dì
děng bǐ
děng dào
děng kē
děng zhàng
děng fēn
děng shí
děng jí
děng wèi
děng chèng
děng wù
děng qí
děng jí
děng fù
děng zǐ
děng xiē
děng chái
děng xián
děng yì
děng yú
děng dāng
děng shēn
děng cí
děng zhī
děng rì
děng liú
děng dào
děng děng
děng zhe
děng bèi
děng shù
děng lèi
děng yí
děng zé
děng chā
děng gěi
děng rén
děng xù
děng wài
děng tuó
děng jià
děng yí
děng qíng
děng fèn
děng tóng
děng shì
děng wēi
děng liàng
děng cáo
děng bàn
děng chí
děng jí
děng jí
děng zhèn
děng sù
děng hòu
děng liè
děng jì
děng zhì
děng shì
děng wàng
děng bié
děng yāo
shǔ bèi
shí bèi
qú bèi
lǎo bèi
pái bèi
xián bèi
lèi bèi
yòu bèi
jiàn bèi
nóng bèi
háng bèi
shí bèi
cǐ bèi
yī bèi
zhǎng bèi
zǔ bèi
hè bèi
ěr bèi
sú bèi
chái bèi
chóu bèi
bān bèi
zhǒng bèi
ruò bèi
qún bèi
rǔ bèi
liú bèi
fán bèi
píng bèi
guò bèi
wú bèi
bǎi bèi
wú bèi
děng bèi
xià bèi
dǎng bèi
gè bèi
shàng bèi
sàn bèi
suí bèi
míng bèi
ér bèi
qún bèi
chen bèi
xiǎo bèi
lún bèi
zéi bèi
tóng bèi
wǎn bèi
fù bèi
hòu bèi
xiān bèi
qián bèi
péng bèi
wǒ bèi
cáo bèi
nián bèi
nú bèi
⒈ 同僚;同辈。
引《汉书·韦玄成传》:“﹝韦玄成﹞以列侯侍祀孝惠庙,当晨入庙,天雨淖,不驾駟马车而骑至庙下,有司劾奏,等辈数人皆削爵为关内侯。”
《南史·陈庆之传》:“帝( 梁武帝 )性好碁,每从夜至旦不輟,等辈皆寐,唯庆之不寝,闻呼即至,甚见亲赏。”
清黄轩祖《游梁琐记·剑术》:“女歛手曰:‘贤桥梓剑法高明,超越等辈,顾以二丈夫欺弱女子;欺一弱女子,胜亦不武,不愿斗也。’”
⒉ 此辈;这一类人。
引《后汉书·文苑传下·祢衡》:“若衡等辈,不可多得。”
《新唐书·苗晋卿传》:“肃宗欲以李辅国为常侍,﹝苗晋卿﹞奏曰:‘常侍近密,非贤不可居,岂宜任等辈。’”
鲁迅《三闲集·怎么写》:“发抒自己的意见,结果弄成带些宣传气味了的伊孛生等辈的作品,我看了倒并不发烦。”
等děng(1)(动)程度或数量上相同:~同。(2)(动)等候;等待。(3)(动)等到。(4)(名)等级:优~。(5)(名)种、类:这~事。(6)(助)用在人称代词或指人的名词后面;表示复数:我~。(7)(助)表示列举未尽:我喜欢吃苹果、香蕉~~。
辈读音:bèi辈bèi(1)(名)行辈;辈分:晚~|老前~|小一~。(2)(名)〈书〉等;类(指人):我~|无能之~。(3)(名)(~子、~儿)一世;一生:一~子|后半~儿。