péng gù
péng lèi
péng fù
péng yàn
péng liáo
péng shé
péng huáng
péng zān
péng yín
péng yǐn
péng xīn
péng chóu
péng dǎng
péng xié
péng zūn
péng shān
péng jiān
péng bèi
péng huǒ
péng yóu
péng huì
péng cóng
péng ài
péng shàn
péng fēn
péng chóu
péng cáo
péng dǔ
péng shān
péng xiào
péng gōng
péng chóu
péng liáo
péng shí
péng yàn
péng xī
péng tóu
péng zhí
péng bāng
péng jiǔ
péng péng
péng chōng
péng zhī
péng hǎo
péng yì
péng rén
péng bàn
péng qī
péng jiā
péng chái
péng xīng
péng yà
péng chǐ
péng lǚ
péng kěn
péng tú
péng jiù
péng sī
péng yǒu
péng jiǎ
péng bǐ
péng yuán
péng lái
péng xì
cáo bèi
qún bèi
qún bèi
shàng bèi
guò bèi
gè bèi
tóng bèi
dǎng bèi
píng bèi
děng bèi
qián bèi
nián bèi
xián bèi
yī bèi
cǐ bèi
wú bèi
sàn bèi
hè bèi
wǒ bèi
shí bèi
shǔ bèi
wú bèi
xiān bèi
lǎo bèi
nú bèi
suí bèi
míng bèi
shí bèi
yòu bèi
sú bèi
chen bèi
bān bèi
ruò bèi
zéi bèi
bǎi bèi
háng bèi
chóu bèi
wǎn bèi
lèi bèi
ér bèi
pái bèi
ěr bèi
xià bèi
lún bèi
nóng bèi
zǔ bèi
qú bèi
péng bèi
fán bèi
xiǎo bèi
liú bèi
zhǎng bèi
chái bèi
fù bèi
jiàn bèi
hòu bèi
zhǒng bèi
rǔ bèi
朋辈péngbèi
(1) 同辈的友人;志同道合的友人
例忍看朋辈成新鬼，怒向刀丛觅小诗。——鲁迅《为了忘却的记念》英friends of one's generation⒈ 同辈的友人；志同道合的友人。
引宋陈亮《众祭潘用和文》：“俄而于朋辈之中夺一人而去，使其徒回皇四望，而目瞪舌彊，不知所以为策。”
明何景明《慈恩寺》诗：“十年復到此，朋辈各天涯。”
鲁迅《南腔北调集·为了忘却的记念》：“忍看朋辈成新鬼，怒向刀丛觅小诗。”
冰心《＜晚晴集＞后记》：“自己年纪大了，朋辈自然也多，‘老成凋谢’。”
朋péng(1)（名）朋友：良～｜宾～满座。(2)（名）〈书〉结党：～比为奸。(3)（名）〈书〉伦比：硕大无～。
辈读音：bèi辈bèi(1)（名）行辈；辈分：晚～｜老前～｜小一～。(2)（名）〈书〉等；类（指人）：我～｜无能之～。(3)（名）（～子、～儿）一世；一生：一～子｜后半～儿。