ér huà
ér bèi
ér bǎn
ér sūn
ér bài
ér nǚ
ér láng
ér zi
ér jiā
ér kè
ér jù
ér xí
ér huà
ér nóng
ér xù
ér chǐ
ér xī
ér mǎ
ér gē
ér xù
ér shù
ér tí
ér nán
ér qiè
ér tóng
ér cáo
ér kē
ér yǔ
ér qiào
ér hái
ér fú
ér shì
ér chù
ér fū
ér mǔ
ér fù
ér xì
ér huáng
ér shí
gè bèi
wǎn bèi
bǎi bèi
qún bèi
liú bèi
cáo bèi
jiàn bèi
ruò bèi
qún bèi
hòu bèi
pái bèi
háng bèi
nián bèi
hè bèi
shí bèi
fù bèi
dǎng bèi
xià bèi
bān bèi
wú bèi
suí bèi
zǔ bèi
yòu bèi
nú bèi
wǒ bèi
lèi bèi
yī bèi
qú bèi
děng bèi
xiān bèi
ěr bèi
shǔ bèi
rǔ bèi
tóng bèi
shàng bèi
shí bèi
qián bèi
chóu bèi
fán bèi
wú bèi
chen bèi
guò bèi
cǐ bèi
péng bèi
lǎo bèi
míng bèi
zéi bèi
ér bèi
chái bèi
zhǒng bèi
lún bèi
xiǎo bèi
xián bèi
sú bèi
píng bèi
zhǎng bèi
sàn bèi
nóng bèi
儿辈érbèi
(1) 孩子们;后辈
(好工具.)英children⒈ 孩子们；后辈。
引《晋书·王羲之传》：“恒恐儿辈觉，损其欢乐之趣。”
宋杨万里《昨日访子上不遇》诗：“昨携儿辈叩云关，绕遍巖花恣意看。”
宋戴复古《题梅岭云封四绝》之四：“儿辈欲知当日事，青山解语水能谈。”
儿ér(1)（名）小孩子：小～。(2)（名）男孩子：～子。(3)（名）年轻的人（多指青年男子）：健～。(4)（助）词尾：火～。儿ní(1)（名）周朝国名；在今山东滕县东南。(2)（名）姓。同“倪”。
辈读音：bèi辈bèi(1)（名）行辈；辈分：晚～｜老前～｜小一～。(2)（名）〈书〉等；类（指人）：我～｜无能之～。(3)（名）（～子、～儿）一世；一生：一～子｜后半～儿。