liú bèi
wǎn bèi
cǐ bèi
qún bèi
lǎo bèi
bǎi bèi
rǔ bèi
nú bèi
ěr bèi
qún bèi
qián bèi
háng bèi
zǔ bèi
sàn bèi
cáo bèi
nián bèi
chái bèi
guò bèi
yòu bèi
míng bèi
wú bèi
děng bèi
ruò bèi
shǔ bèi
chen bèi
shí bèi
xià bèi
shàng bèi
hòu bèi
yī bèi
dǎng bèi
xiǎo bèi
gè bèi
zéi bèi
tóng bèi
fán bèi
wǒ bèi
hè bèi
ér bèi
jiàn bèi
pái bèi
píng bèi
zhǎng bèi
lún bèi
nóng bèi
fù bèi
lèi bèi
péng bèi
xián bèi
xiān bèi
sú bèi
suí bèi
chóu bèi
wú bèi
qú bèi
bān bèi
shí bèi
zhǒng bèi
奴辈núbèi
(1).奴仆
例奴辈适至。——《徐霞客游记·游黄山记》英servant;slave⒈ 奴仆之辈，奴才们。
引《晋书·石崇传》：“及车载诣东市， 崇乃嘆曰：‘奴辈利吾家财。’”
宋陆游《野饮》诗：“怀章正可惊奴辈，未胜行歌独负薪。”
骂人鄙贱的话。
奴nú(1)（名）受剥削阶级压迫、剥削、役使而没有自由的人：家～｜农～｜亡国～。(2)（名）青年女子自称（多见于早期白话）：～家。(3)（动）像对待奴隶一样地蹂躏、使用：～役。
辈读音：bèi辈bèi(1)（名）行辈；辈分：晚～｜老前～｜小一～。(2)（名）〈书〉等；类（指人）：我～｜无能之～。(3)（名）（～子、～儿）一世；一生：一～子｜后半～儿。