fàn wěi
fàn zuì
fàn sè
fàn mén
fàn bá
fàn liè
fàn zhèng
fàn kē
fàn guǎ
fàn zhuō
fàn shǎ
fàn tǔ
fàn kòu
fàn jiào
fàn kùn
fàn gàn
fàn yè
fàn zhèng
fàn lì
fàn shé
fàn shǒu
fàn chóu
fàn chù
fàn jiē
fàn liè
fàn jìng
fàn guī
fàn xiǎng
fàn qū
fàn nì
fàn bìng
fàn wǔ
fàn chù
fàn wēi
fàn sāi
fàn nù
fàn fǎ
fàn huàn
fàn yán
fàn mǎo
fàn zāng
fàn luàn
fàn jiān
fàn nán
fàn hún
fàn hán
fàn tóu
fàn shāng
fàn què
fàn zhòng
fàn sī
fàn lín
fàn wēi
fàn zhì
fàn xiāo
fàn nán
fàn chuáng
fàn rén
fàn lì
fàn cuò
fàn zhāi
fàn mìng
fàn lěi
fàn jiè
fàn shang
fàn jì
fàn yí
fàn jìn
fàn xìng
fàn jiè
fàn huì
fàn jiàng
fàn fēng
fàn shùn
fàn jiàn
fàn hài
fàn jiān
fàn juàn
fàn shǔ
fàn wéi
fàn wǔ
fàn dǎo
fàn è
fàn duì
fàn èr
fàn yóu
fàn shēng
fàn bào
fàn lì
fàn fēn
fàn lǜ
fàn diào
fàn zuǐ
fàn wéi
fàn kuáng
fàn xián
fàn xìn
fàn jiē
fàn guān
fàn yì
fàn bì
fàn suì
fàn guī
fàn biān
fàn dòu
fàn shì
fàn kēi
fàn àn
fàn chǐ
fàn xīn
fàn jiàn
fàn mào
fàn fá
fàn yán
fàn kè
fàn chù
dǐ chù
gǎn chù
gòng chù
dì chù
pèng chù
bō chù
chǔ chù
jī chù
yǒng chù
yīng chù
qì chù
lù chù
cù chù
wǔ chù
jiá chù
chí chù
miàn chù
chàng chù
chéng chù
bǎi chù
mó chù
fàn chù
diǎn chù
bó chù
hěn chù
dǐ chù
dòu chù
tū chù
dǐng chù
cì chù
jiǎo chù
bǐ chù
shāng chù
mù chù
jī chù
chén chù
jiē chù
gàn chù
bēn chù
mán chù
wù chù
触犯。
⒈ 触犯。
引汉王充《论衡·讥日》：“世俗既信岁时，而又信日。举事若病、死、灾、患，大则谓之犯触岁月，小则谓之不避日禁。”
晋葛洪《抱朴子·百里》：“虑其结怨，反见中伤，不敢犯触，而恣其贪残矣。”
前蜀杜光庭《赵球司徒疾病修醮拜章词》：“或兴修有犯触之非，或土木有侵伤之所。”
犯fàn(1)（动）违反；抵触：～法。(2)（动）侵犯：击退来～敌人。(3)（动）发作、发生：～病。(4)（名）指犯罪的人：战～。
触读音：chù触chù(1)（动）接触。(2)（动）触动、感动。