fēi shī
nì shī
chuán shī
fén shī
xìn shī
jī shī
làn shī
jiāng shī
sǐ shī
guǒ shī
zǒu shī
tǎng shī
lù shī
zhà shī
pāo shī
yān shī
tǐng shī
rèn shī
chù shī
zuò shī
shēn shī
fù shī
qián shī
luǒ shī
kū shī
èr shī
jiǎn shī
fú shī
yòng shī
dùn shī
fēn shī
míng shī
jīng shī
zào shī
qì shī
pōu shī
bó shī
biān shī
guān shī
péng shī
shǎn shī
gān shī
liú shī
háng shī
cuò shī
héng shī
wǔ shī
qǐ shī
rè shī
fēi shī
lù shī
fú shī
tíng shī
tuō shī
jiāng shī
zhù shī
huáng shī
bīn shī
pián shī
gǒu shī
jué shī
bīn shī
huó shī
jiù shī
guàn shī
gǔ shī
jiàn shī
yìn shī
⒈ 古代祭祀时引导尸谓之儐尸。尸,代表死者受祭的活人。
引《仪礼·有司》“主人出迎尸,宗人摈” 唐贾公彦疏:“祝不与儐尸,故使宗人为摈也。”
清夏炘《学礼管释·释士丧礼朔月奠无笾》:“少牢有儐尸不儐尸之异。正篇所陈室中事尸之礼,祭毕仍儐尸於堂。”
傧bīn(1)(名)〔傧相〕古代称接引宾客的人;也指赞礼的人。(2)(名)〔傧相〕旧时举行婚礼时陪伴新娘的人。
尸读音:shī尸shī(1)(名)尸首;死人的身体。(2)(名)古代祭祀时代表死者受祭的人。(3)(名)不做事情;空占职位。