kū chá
kū cháng
kū kè
kū fēng
kū cuì
kū yǎ
kū sì
kū zì
kū mù
kū fēng
kū pú
kū làn
kū bǐ
kū hào
kū hè
kū lián
kū xián
kū zhān
kū gēn
kū pí
kū guī
kū kè
kū wǎn
kū sè
kū qú
kū qián
kū gǔ
kū xiǔ
kū rǎng
kū bì
kū huáng
kū háo
kū liǔ
kū wú
kū kě
kū lín
kū lǜ
kū hé
kū sǐ
kū yán
kū yí
kū cuì
kū miè
kū yuán
kū gǎo
kū niān
kū jìng
kū gé
kū mài
kū cuì
kū qì
kū shī
kū dí
kū chái
kū shuāng
kū lóu
kū shì
kū chán
kū là
kū shǒu
kū zhǒng
kū kē
kū qióng
kū jiān
kū gǎo
kū lí
kū shòu
kū bǐng
kū chén
kū sǔn
kū yáng
kū jìng
kū huā
kū fèi
kū zhé
kū hé
kū lèi
kū tuò
kū luán
kū yú
kū hàn
kū yè
kū jí
kū wěi
kū lòu
kū sè
kū yǎn
kū bài
kū qú
kū guǎng
kū kōng
kū hé
kū zé
kū cháng
kū gěng
kū yàn
kū jīng
kū zào
kū niè
kū mí
kū xiào
kū lì
kū zhái
kū zhū
kū jiàn
kū yú
kū hán
kū yú
kū cuì
kū piān
kū shǒu
kū qióng
kū shuǐ
kū cóng
kū zhī
kū gāi
kū xuě
kū shé
kū xīn
kū luò
kū chán
kū jié
kū chù
kū màn
kū dàn
kū suǒ
kū cǎo
kū qiāng
kū píng
kū niè
kū sēng
kū bào
kū lú
kū sāng
kū fèi
kū qí
kū jì
kū quán
kū gǎo
kū gēng
kū lóng
kū jiǎ
kū xíng
kū wěn
kū bō
kū tiáo
kū liè
kū jiǒng
kū tóng
kū chéng
kū zì
kū chí
kū yín
kū zhú
kū róng
kū péng
kū diāo
kū zhā
kū shāng
kū lí
kū yǔn
kū shēn
kū pò
kū fǔ
kū qiàn
kū jiāng
kū rùn
kū zhù
kū huǐ
kū téng
kū yè
kū léi
kū yìng
kū wěi
kū fán
kū liǎo
kū yún
kū lín
kū jiāo
kū tíng
kū là
kū sōng
kū shù
kū cī
kū jǐng
kū àn
kū shēng
kū lí
kū hóu
kū miáo
guǒ shī
lù shī
èr shī
jīng shī
rè shī
péng shī
qián shī
liú shī
fú shī
jué shī
kū shī
làn shī
jiǎn shī
bīn shī
guān shī
gān shī
gǒu shī
qì shī
háng shī
chuán shī
rèn shī
jiù shī
zuò shī
pōu shī
bīn shī
xìn shī
bó shī
shǎn shī
guàn shī
fú shī
shēn shī
tǐng shī
wǔ shī
huó shī
lù shī
fén shī
qǐ shī
fù shī
jiàn shī
huáng shī
biān shī
dùn shī
tuō shī
nì shī
míng shī
yòng shī
zǒu shī
yìn shī
zhù shī
jī shī
zào shī
sǐ shī
jiāng shī
fēn shī
yān shī
fēi shī
pián shī
cuò shī
héng shī
zhà shī
fēi shī
chù shī
gǔ shī
jiāng shī
tǎng shī
tíng shī
pāo shī
luǒ shī
⒈ 干枯的尸骨。
引《后汉书·郅恽传》：“昔文王不忍露白骨……将军如何不师法文王，而犯逆天地之禁，多伤人害物，虐及枯尸，取罪神明。”
枯kū(1)（形）（植物等）失去水分：～萎｜～槁｜～草｜～骨。(2)（形）（井、河流等）变得没有水：～井｜海～石烂。(3)（形）没有生趣；枯燥：～坐。(4)（名）〈方〉芝麻、大豆、油茶等榨油后的渣滓：菜～｜茶～｜麻～。
尸读音：shī尸shī(1)（名）尸首；死人的身体。(2)（名）古代祭祀时代表死者受祭的人。(3)（名）不做事情；空占职位。