shēn cháng
shēn biān
shēn xíng
shēn xià
shēn pēi
shēn cái
shēn fǎ
shēn tǐ
shēn dīng
shēn guī
shēn yáo
shēn tǐ
shēn qì
shēn yāo
shēn shì
shēn gǔ
shēn jià
shēn fàn
shēn hòu
shēn qián
shēn wáng
shēn jià
shēn gàn
shēn dì
shēn yùn
shēn shàn
shēn xíng
shēn pī
shēn gōng
shēn líng
shēn hòu
shēn jī
shēn pàn
shēn jǐ
shēn móu
shēn pǐn
shēn zi
shēn gāo
shēn fèn
shēn lì
shēn wèi
shēn shī
shēn jiā
shēn bǎn
shēn qīn
shēn qū
shēn qiàn
shēn qióng
shēn cái
shēn shì
shēn zì
shēn qián
shēn shǒu
shēn zhòng
shēn yín
shēn xīn
shēn shǒu
shēn huǒ
shēn duàn
shēn gàn
shēn tú
shēn yǐng
shēn báo
shēn fen
shēn bàn
shēn dú
shēn shí
shēn qì
shēn gè
shēn zhǔ
shēn shòu
shēn jì
shēn wén
shēn bàng
shēn cái
shēn kǒu
shēn shang
shēn míng
shēn bǎn
shēn mìng
shēn xùn
shēn yàng
shēn zhǎng
shēn biān
shēn zī
shēn tǐng
xìn shī
gān shī
shǎn shī
jué shī
cuò shī
tǎng shī
bó shī
guàn shī
bīn shī
pāo shī
gǔ shī
qián shī
liú shī
chuán shī
biān shī
làn shī
tǐng shī
pōu shī
sǐ shī
rè shī
jīng shī
míng shī
pián shī
jiǎn shī
qǐ shī
tuō shī
fú shī
yìn shī
fén shī
zhà shī
wǔ shī
luǒ shī
kū shī
lù shī
guǒ shī
gǒu shī
lù shī
dùn shī
tíng shī
fēi shī
zuò shī
nì shī
jiù shī
fēi shī
péng shī
bīn shī
chù shī
fēn shī
héng shī
guān shī
háng shī
zào shī
zhù shī
jiàn shī
fù shī
shēn shī
yòng shī
qì shī
èr shī
jiāng shī
fú shī
zǒu shī
jī shī
huáng shī
huó shī
yān shī
jiāng shī
rèn shī
⒈ 尸体。
引《古今小说·新桥市韩五卖春情》：“孩儿死后，将身尸丢在水中。”
《醒世恒言·十五贯戏言成巧祸》：“只见王老员外和女儿一步一攧走回家来，见了女壻身尸，哭了一场。”
身shēn(1)（名）身体：～上。(2)（名）指生命：奋不顾～。(3)（名）自己；本身：以～作则。(4)（名）人的品格和修养：修～。(5)（名）物体的中部或主要部分：车～｜船～。(6)（名）（～儿）（量）用于衣服：做两～儿制服。
尸读音：shī尸shī(1)（名）尸首；死人的身体。(2)（名）古代祭祀时代表死者受祭的人。(3)（名）不做事情；空占职位。