gǒu xī
gǒu zǐ
gǒu zhǒng
gǒu qiú
gǒu zhàn
gǒu shī
gǒu fèi
gǒu tóu
gǒu ér
gǒu dài
gǒu páo
gǒu qǔ
gǒu jiā
gǒu xuè
gǒu xióng
gǒu mìng
gǒu mǎ
gǒu shī
gǒu shì
gǒu guó
gǒu chǐ
gǒu shè
gǒu dòu
gǒu fù
gǒu huān
gǒu jǐ
gǒu shēng
gǒu bǎo
gǒu xī
gǒu nú
gǒu yíng
gǒu shí
gǒu shī
gǒu tōu
gǒu pèng
gǒu gǒu
gǒu yóu
gǒu shì
gǒu mì
gǒu tài
gǒu qiú
gǒu shé
gǒu shǐ
gǒu wō
gǒu mén
gǒu cái
gǒu dào
gǒu shǔ
gǒu zì
gǒu yú
gǒu zhōng
gǒu gǔ
gǒu jiān
gǒu zǒu
gǒu tú
gǒu jì
gǒu fáng
gǒu shǐ
gǒu nián
gǒu guān
gǒu bāng
gǒu qì
gǒu zhì
gǒu hòu
gǒu cái
gǒu wěi
gǒu jiǎo
gǒu tuǐ
gǒu zǎo
gǒu dòng
gǒu gōng
gǒu gān
gǒu qiè
gǒu pēng
gǒu pì
zuò shī
lù shī
qián shī
guān shī
nì shī
huó shī
chuán shī
tǐng shī
jué shī
jī shī
zhà shī
tuō shī
wǔ shī
cuò shī
jiù shī
zhù shī
qǐ shī
fú shī
tíng shī
chù shī
yòng shī
háng shī
jiǎn shī
gān shī
liú shī
pāo shī
péng shī
rèn shī
biān shī
gǒu shī
fēn shī
guǒ shī
fēi shī
fù shī
fēi shī
lù shī
shēn shī
fén shī
xìn shī
jīng shī
héng shī
yān shī
rè shī
làn shī
qì shī
luǒ shī
zǒu shī
pōu shī
yìn shī
gǔ shī
tǎng shī
fú shī
huáng shī
dùn shī
bīn shī
jiàn shī
guàn shī
jiāng shī
pián shī
bīn shī
zào shī
míng shī
èr shī
sǐ shī
shǎn shī
bó shī
jiāng shī
kū shī
⒈ 古代一种守城器械。
引《墨子·备城门》:“五步积狗尸五百枚,狗尸长三尺,丧以弟,瓮亓端,坚约弋。”
孙诒让间诂:“狗尸,疑即上文之狗犀,尸犀音近通用。后又有狗走,即此,盖亦行马、柞鄂之类……狗尸盖以木为之,而掩覆以茅,所以误敌,使陷挤不得出也。”
岑仲勉注:“行马是遮栏之具,柞鄂是捕兽之物,在城上并非时常适用,亦似不得以枚计。且三尺之内,哪能积放五百之多,不特无补於抗敌,且有碍自己作战。其説必误无疑。今考狗尸实绳类,备束缚之用,以茅纽成。”
狗gǒu(名)哺乳动物;种类很多;嗅觉和听觉都很灵敏;毛有黄、白、黑等颜色。是一种家畜;有的可以训练成警犬;有的用来帮助打猎、牧羊等。也叫犬。
尸读音:shī尸shī(1)(名)尸首;死人的身体。(2)(名)古代祭祀时代表死者受祭的人。(3)(名)不做事情;空占职位。