hōng léi
hōng huáng
hōng xiǎng
hōng gé
hōng dòu
hōng hōng
hōng míng
hōng chuán
hōng huī
hōng lōng
hōng yìng
hōng zuì
hōng jià
hōng guò
hōng liè
hōng kē
hōng qǐ
hōng tíng
hōng fā
hōng kēng
hōng rán
hōng tiān
hōng dǔ
hōng yǐn
hōng zhèn
hōng shā
hōng hōng
hōng rǎng
hōng dòu
hōng jī
hōng téng
hōng hǒng
hōng dì
hōng xuán
hōng gǎn
hōng xiào
hōng zhà
hōng dǎ
hōng dòng
hōng pào
hōng yǐn
chén léi
cí léi
qǐ léi
fù léi
nán léi
pái léi
huǒ léi
xùn léi
bēn léi
yīn léi
diàn léi
lóng léi
tiān léi
hū léi
zhèn léi
pào léi
yù léi
xiǎng léi
bí léi
dǎ léi
pī léi
chē léi
yún léi
fēng léi
pī léi
chūn léi
jī léi
gǔn léi
qióng léi
jiù léi
jí léi
hǒu léi
níng léi
wén léi
dì léi
hàn léi
xióng léi
ěr léi
qīng léi
hàn léi
xīn léi
shí léi
jiàn léi
jiāo léi
qiāng léi
gàn léi
yú léi
dú léi
shǒu léi
chén léi
zhà léi
qián léi
tíng léi
ròu léi
tiě léi
tà léi
yīn léi
chéng léi
yìng léi
dà léi
guà léi
gǔn léi
bǎi léi
wén léi
zhuǎn léi
guò léi
bēn léi
tóng léi
zhé léi
mèn léi
fǎ léi
sǎo léi
fēng léi
wǔ léi
kōng léi
gàn léi
shuǐ léi
tún léi
dòng léi
gǔ léi
hōng léi
bào léi
bù léi
⒈ 响雷。
引《三国演义》第四二回：“一声好似轰雷震，独退曹家百万兵。”
《红楼梦》第九六回：“外头轰雷一般，几个小厮齐声答应。”
茅盾《子夜》三：“轰雷似的一声喝采！”
轰hōng(1)象声词：突然～的一声；震得山鸣谷应。(2)（动）（雷）鸣；（炮）击；（火药）爆炸：～炸｜～击｜雷～电闪。(3)（动）赶；驱逐：～麻雀｜他摇着鞭子～牲口｜把他～出去。
雷读音：léi1.带异性电的两块云相接近时放出闪电，闪电引起的高温使空气膨胀、水滴汽化而发生的强烈爆炸声。
2.一种爆炸性的武器：水～。地～。