wéi fān
wéi gǔ
wéi jīn
wéi páo
wéi píng
wéi jīng
wéi xì
wéi dāng
wéi kù
wéi bù
wéi biān
wéi sù
wéi hù
wéi xián
wéi qiè
wéi hè
wéi bèi
wéi gǎo
wéi biàn
wéi kù
wéi sì
wéi gōu
wéi liǔ
wéi xián
wéi kù
wéi zhī
wéi tà
wéi tuó
wéi gé
wéi kù
wéi dài
wéi yī
wéi niáng
wéi dù
wéi kāng
shí xián
zǒu xián
jí xián
kūn xián
sān xián
gōng xián
dān xián
jūn xián
zhāng xián
cí xián
luán xián
lì xián
lǜ xián
bēi xián
fǔ xián
fù xián
lóng xián
chū xián
duàn xián
guǎn xián
míng xián
yú xián
nǔ xián
fèng xián
chǔ xián
kòu xián
shī xián
qīng xián
gǎi xián
èr xián
piān xián
xián xián
kòng xián
xiāng xián
lǎo xián
sì xián
sòng xián
lǐ xián
shāng xián
dà xián
qīng xián
shāng xián
sī xián
kòu xián
dìng xián
zhèng xián
yuè xián
kǒu xián
huī xián
jué xián
xū xián
yú xián
zhá xián
yóu xián
zuò xián
xù xián
cù xián
yá xián
fán xián
dǎo xián
wéi xián
kūn xián
bīng xián
jié xián
sù xián
yuè xián
mǔ xián
diàn xián
qín xián
xūn xián
qī xián
xīn xián
tiáo xián
yāo xián
hú xián
pèi xián
chán xián
fǔ xián
chéng xián
jiàn xián
āi xián
kōng xián
zǐ xián
zhū xián
mán xián
bié xián
dān xián
gōu xián
hé xián
wēi xián
jǐn xián
qiè xián
cāo xián
zhàn xián
xūn xián
cuī xián
jīng xián
qín xián
yǐn xián
jiǎo xián
wǔ xián
lí xián
gē xián
fēn xián
xià xián
⒈ 亦作“韦絃”。
引《韩非子·观行》：“西门豹之性急，故佩韦以自缓； 董安于之性缓，故佩弦以自急。故以有餘补不足，以长续短之谓明主。”
后因以“韦弦”比喻外界的启迪和教益。用以警戒、规劝。 《文选·任昉＜王文宪集序＞》：“夷雅之体，无待韦弦。”
李善注：“韦，皮绳，喻缓也；弦，弓弦，喻急也……言王公平雅之性，无待此韦弦以成也。”
唐杨炯《后周宇文彪神道碑》：“公为中正，佩以韦絃。”
明唐顺之《与白伯伦主事》：“是带也，非特表屡世往还之情，亦以著古人韦弦之义。”
韦，皮绳。弦，弓弦。韦弦语本《韩非子．观行》：「西门豹之性急，故佩韦以自缓；董安于之心缓，故佩弦以自急。」比喻缓急。《旧唐书．卷一七四．李德裕传》：「置之座隅，用比韦弦之益；铭诸心腑，何啻药石之功？」亦比喻受人规戒或矫治。《文选．任昉．王文宪集序》：「孝友之性，岂伊桥梓；夷雅之体，无待韦弦。」
韦wéi(1)（名）（书）皮革。(2)（名）（wéi）姓。
弦读音：xián弦xián(1)（名）弓背两端之间系着的绳状物；有弹性：弓～｜箭在～上｜改～易辙。(2)（名）（～儿）乐器上发声的线：管～乐。(3)（名）〈方〉发条：上～。(4)（名）直线与圆相交；在圆周内的部分叫弦：正～｜余～。(5)（名）我国古代称不等腰直角三角形的斜边为弦。