qín yīn
qín zūn
qín cè
qín diào
qín sè
qín tái
qín zūn
qín zūn
qín jiàn
qín zhì
qín shū
qín yán
qín yǐn
qín chuáng
qín gē
qín sī
qín diào
qín gōng
qín shì
qín jiàn
qín àn
qín shī
qín jǐ
qín cái
qín xuān
qín pǔ
qín zhù
qín dào
qín kè
qín yùn
qín huī
qín chóng
qín dé
qín táng
qín yì
qín xiè
qín yàn
qín chuān
qín lǐ
qín zhī
qín xīn
qín xián
qín shāng
qín tóng
qín gāo
qín jiǎ
qín xī
qín xù
qín zhěn
qín yì
qín hǎo
qín shì
qín chéng
qín cāo
qín qǔ
qín hú
qín zhěn
qín qù
qín náng
qín ruǎn
qín chuí
qín hè
qín yǐn
jiàn xián
dān xián
qín xián
jīng xián
jiǎo xián
pèi xián
dà xián
xián xián
nǔ xián
zhàn xián
kōng xián
yǐn xián
xūn xián
chán xián
yú xián
gǎi xián
lí xián
zhèng xián
xīn xián
lóng xián
kǒu xián
dìng xián
yóu xián
cāo xián
shāng xián
chǔ xián
shī xián
xū xián
xiāng xián
bīng xián
hú xián
jí xián
guǎn xián
xù xián
kūn xián
jǐn xián
qīng xián
yuè xián
qín xián
sòng xián
sī xián
zhá xián
qiè xián
yāo xián
bēi xián
zuò xián
yuè xián
qī xián
kūn xián
bié xián
wéi xián
zhāng xián
cuī xián
huī xián
luán xián
gōng xián
jué xián
piān xián
shāng xián
cù xián
āi xián
qīng xián
sù xián
fù xián
sì xián
míng xián
zhū xián
jié xián
gōu xián
duàn xián
yá xián
dān xián
lì xián
wǔ xián
kòu xián
diàn xián
cí xián
xūn xián
fǔ xián
chū xián
gē xián
fán xián
kòu xián
mán xián
lǎo xián
fēn xián
dǎo xián
sān xián
kòng xián
shí xián
xià xián
chéng xián
fǔ xián
hé xián
tiáo xián
zǐ xián
zǒu xián
wēi xián
èr xián
lǐ xián
fèng xián
jūn xián
lǜ xián
mǔ xián
yú xián
⒈ 亦作“琴絃”。琴上赖以发声的弦线。
引北周庾信《咏画屏风》：“歌声上扇月，舞影入琴弦。”
唐孟郊《静女吟》：“此志谁与谅，琴絃幽韵重。”
巴金《秋》六：“那温柔的，比任何琴弦所能发出的还更温柔的声音至今还在他的耳边飘荡。”
琴上用以发声的丝线。唐．孟郊〈静女吟〉：「此志谁与谅，琴弦幽韵重。」唐．姚合〈游春〉诗一二首之五：「暖风浑酒色，晴日畅琴弦。」也作「琴弦」。
琴qín(1)（名）古琴。(2)（名）某些乐器的统称；如钢琴、提琴、胡琴等：～键｜～师｜古～。
弦读音：xián弦xián(1)（名）弓背两端之间系着的绳状物；有弹性：弓～｜箭在～上｜改～易辙。(2)（名）（～儿）乐器上发声的线：管～乐。(3)（名）〈方〉发条：上～。(4)（名）直线与圆相交；在圆周内的部分叫弦：正～｜余～。(5)（名）我国古代称不等腰直角三角形的斜边为弦。