cuī xián
cuī fú
cuī tuí
cuī chú
cuī wěi
cuī cuò
cuī xiè
cuī lā
cuī wù
cuī chù
cuī cuì
cuī yán
cuī miè
cuī méi
cuī huǐ
cuī rǔ
cuī jué
cuī cuò
cuī cuì
cuī liè
cuī shāo
cuī tuí
cuī běi
cuī pǐ
cuī cuò
cuī gān
cuī luò
cuī cáng
cuī huài
cuī zhé
cuī bì
cuī fú
cuī kū
cuī fāng
cuī bāo
cuī shāng
cuī chuàng
cuī lè
cuī xīn
cuī cuò
cuī xiàn
cuī tiǎn
cuī pò
cuī tā
cuī xián
cuī jǔ
cuī xiǔ
cuī bō
cuī qū
cuī bài
cuī nǜ
cuī qiāng
cuī jiǎo
cuī cán
cuī jué
cuī zuó
cuī shā
cuī mí
cuī zuī
cuī bī
cuī jiān
cuī tuí
cuī fēng
cuī lún
cuī yì
cuī pū
zǐ xián
jué xián
chū xián
kòng xián
qín xián
nǔ xián
kūn xián
zhá xián
yāo xián
yuè xián
tiáo xián
shāng xián
fán xián
lí xián
xū xián
wēi xián
fù xián
hé xián
sì xián
dìng xián
kǒu xián
chéng xián
kòu xián
jié xián
lǎo xián
yóu xián
dān xián
lǜ xián
lì xián
guǎn xián
mǔ xián
xià xián
zuò xián
kòu xián
fǔ xián
fǔ xián
yú xián
zǒu xián
bīng xián
yǐn xián
chǔ xián
jǐn xián
zhàn xián
qī xián
qīng xián
dà xián
zhāng xián
zhèng xián
yuè xián
sī xián
jūn xián
cù xián
jiàn xián
jí xián
kūn xián
xūn xián
gōu xián
hú xián
mán xián
luán xián
xù xián
gē xián
dǎo xián
zhū xián
sān xián
qīng xián
míng xián
jīng xián
dān xián
gǎi xián
shī xián
wéi xián
chán xián
duàn xián
xūn xián
qín xián
cí xián
cāo xián
yú xián
xián xián
sù xián
fèng xián
xiāng xián
lǐ xián
āi xián
shāng xián
cuī xián
èr xián
qiè xián
gōng xián
shí xián
wǔ xián
huī xián
kōng xián
lóng xián
piān xián
bēi xián
yá xián
jiǎo xián
diàn xián
bié xián
sòng xián
xīn xián
pèi xián
fēn xián
⒈ 相传古代锺子期听俞伯牙弹琴，能从琴音里得知伯牙心中想的是高山或是流水。 子期死后， 伯牙绝去琴弦，不再弹琴。事见《吕氏春秋·本味》、《列子·汤问》。因以“摧絃”为悼念知音的典故。
引清王士禛《阅先兄西樵故书泣赋》诗：“痛絶人琴今已矣， 牙生从此竟摧絃。”
摧cuī（动）折断、破坏：～折。
弦读音：xián弦xián(1)（名）弓背两端之间系着的绳状物；有弹性：弓～｜箭在～上｜改～易辙。(2)（名）（～儿）乐器上发声的线：管～乐。(3)（名）〈方〉发条：上～。(4)（名）直线与圆相交；在圆周内的部分叫弦：正～｜余～。(5)（名）我国古代称不等腰直角三角形的斜边为弦。