héng gài
héng zhí
héng tán
héng rèn
héng qì
héng jì
héng yán
héng chǐ
héng zǒng
héng zhāng
héng quán
héng rén
héng máo
héng qián
héng mù
héng dù
héng sháo
héng è
héng quán
héng yí
héng dào
héng mìng
héng guǎn
héng xiào
héng mì
héng fēng
héng kù
héng cóng
héng máo
héng yán
héng shuǐ
héng xíng
héng jī
héng è
héng zǎi
héng shì
héng tīng
héng bì
héng yuè
héng guǎn
héng yóu
héng bǐng
héng jì
héng lì
héng jìng
héng è
héng chén
héng wū
héng wéi
héng jué
héng báo
héng fú
héng lú
héng lǘ
héng liú
héng xiàng
héng zhǔn
héng chǔ
héng fán
héng yōng
héng huáng
héng liáng
héng kàng
héng wén
héng biāo
héng lǐng
héng lǚ
héng ji
héng lù
héng xū
héng fú
héng zōng
héng zhóu
héng xiàn
héng mén
héng kuàng
héng xiāng
héng ě
héng qiáo
héng cái
héng mù
héng guì
héng zhěn
héng lǐ
héng lù
héng huò
héng yǔ
héng píng
héng pèi
héng hàn
héng qián
héng shí
héng liáng
héng jī
héng suō
héng dìng
héng yōng
héng jūn
héng jī
héng zhōu
héng jiàn
héng zhǐ
héng shān
héng yú
⒈ 谓隐居之地。
引语本《诗·陈风·衡门》：“衡门之下，可以栖迟，泌之洋洋，可以乐飢。”
朱熹集传：“此隐居自乐而无求者之词。言衡门虽浅陋，然亦可以游息；泌水虽不可饱，然亦可以玩乐而忘飢也。”
《宋书·隐逸传·雷次宗》：“汝等年各成长，冠娶已毕，修惜衡泌，吾復何忧。”
唐陆龟蒙《自怜赋》序：“余抱病三年於衡泌之下，医甚庸而气益盛，药非良而价倍高，每一把臂，一下杵，未尝不解衣輟食而后致也。”
宋林逋《深居杂兴》诗之二：“四壁垣衣钓具腥，已甘衡泌号沉冥。”
清魏源《默觚下·治篇九》：“以衡泌为静而城市为嚣，以薖轴为尊而城邑为俗，其起于东周之叔世乎！”
衡héng(1)（名）秤杆；泛指称重量的器具。(2)（动）称重量。(3)（动）衡量：～情度理。(4)（Hénɡ）姓。
泌读音：mì,bì[ mì ]1. 从生物体内产生出某种物质，流质由细孔渗透出来：分泌。泌尿。泌乳。